Örorkubætur útigangsmanna

Ég horfði á  viðtal við útigangsmanninn Sigurð  Grettir  í Reykjavík í Íslandi í dag.

Aðstæður Sigurðar Grettis eru átakanlegar, hann er heimilislaus áfengisfíkill og lífið snýst um að halda sér á floti frá degi til dags.  Hann er á götunni og hann lýsti í viðtalinu hversu átakanlegt þetta líf er. 

Ég velti fyrir mér hvort þeir sem eru í sömu aðstæðum og hann fái örorkubætur frá íslenska ríkinu. Ef svo er þá má spyrja í  hvað  þær örorkubætur fara.

Gifting hjá Sallý

Salvör Kristín frænka mín og Ingi giftu sig núna á laugardaginn. Giftingin var í Garðakirkju á Álftanesi og svo var mikil veisla fram á nótt í Auðbrekku í Kópavogi. Það var mikið að dansfólki í veislunni því margir í ættinni æfa dans. Dóttir Sallýar og dóttirdóttir sýndu dansatriði. Hér er brot af dansinum

 Svo eru hérna nokkrar myndir úr kirkju og veislu.

Svartir svanir á Íslandi

Norðlenska stórskáldið Davíð Stefánsson skírði ljóðabókina sína "Svartar fjaðrir" og orti
Svívirtu ekki söngva þá,
er svörtum brjóstum koma frá,
því sólelsk hjörtu í sumum slá,
þótt svörtum fjöðrum tjaldi,
svörtum fjöðrum í sólskininu tjaldi.

Davíð orti þetta ljóð ekki um svarta svani heldur um fuglinn sem bjó á öllum bóndabæjum, um krumma. Davíð hefur sennilega aldrei séð svartan svan amk fóru þeir ekki að sjást á Íslandi fyrr en á síðustu árum. Útbreiðsla svartra svana er sums staðar af manna völdum, þeir hafa verið fluttir inn sem skrautfuglar á vötnum eða sem fuglar í dýragörðum og þaðan breiðst út í villtri náttúru.

Þetta er fallegur fugl, vonandi á ég eftir að sjá hann á Íslandi en þangað þá verð ég að láta mér nægja að skoða myndir af honum. Ég skrifaði á sínum tíma greinar á wikipedia um svartsvani og hnúðsvani og las mér þá heilmikið til um þessar svanategundir. Það er nú skemmtilegt hversu brösuglega gekk að koma hnúðsvönum upp á Tjörninni í Reykjavík.  Það gekk ágætlega þangað til fuglarnir verptu og veru með unga. Þá hins vegar varð steggurinn afar grimmur og  nánast mannýgur og hættulegur börnum.  Fór því sú tilraun út um þúfur og eru engir  hnúðsvanir á Tjörninni.

Það væri nú samt afar skemmtilegt ef Tjörnin í Reykjavík gæti líka verið einhvers konar staður þar borgarbúar gætu skoðað  margar tegundir fugla og þá sérstaklega þær andategundir sem hér þrífast. Það er ansi fábreytt að skoða þetta freka mávager sem hefur lagt undir sig Tjörnina ásamt gæsunum.  

Hér eru wikipedia greinar um svanategundir sem eru á  Íslandi eða hafa sést hérna: 

• Álft
• Svartsvanur
  
• Hnúðsvanur
• Dvergsvanur

Tveir svartir svanir heimsækja landið árlega

Fargestir við Ísland - ísbirnir, vítisenglar og falun gong liðar

Gott að yfirvöld í Kanada hugi að því að vernda ísbirni. Það bendir allt til þess að núna séu svo miklar breytingar á búsvæði þeirra að þessi dýr séu í útrýmingarhættu. Vonandi bera íslensk stjórnvöld gæfu til að gera líka sínar áætlanir. Núna hafa breyttar aðstæður orðið til þess að dýr sem ekki voru algeng á íslensku yfirráðasvæði eru líklegri til að koma hingað. Það á við um ísbirni sem rekur hingað á ís og það á líka við um fiska og fugla.

Mér sýnist að hingað til bregðist Íslendingar við þessum aðstæðum helst með því að skjóta allt kvikt og veiða allt sem hægt er að veiða. Það er mokað upp makríl og hann lendir allur í bræðslu sem er hroðaleg meðferð á góðum matfiski. Ísbirnir eru líka skotnir þegar til þeirra sést. Það verður verulega pínlegt ef næsti ísbjörn sem heimsækir okkur hingað upp á skerið verður líka skotinn og það var verulega óþægilegt að hlusta á réttlætingu fyrir drápi á ísbirni númer 2, birninum sem var drepinn af því hann hörfaði út í sjó. Og ástæðan fyrir drápinu var hver? Að hann var hættulegur í sjónum? Nei. Ástæðan fyrir að það var talið nauðsynlegt að fella hann var að forða því að hann kæmist í friðhelgi. Það er nefnilega í lögum að ef ísbjörninn hefði náð út í sjó þá er hann friðhelgur, þá má ekki drepa hann.  Ég er ekki beinlínis stolt af þessari nýju línu ísbjarnardrápa í náttúru- og umhverfisvernd á Íslandi og mér fannst flugferð  umhverfsráðherra á vettvang voðaverksins út á Skaga ekki vera neitt glæsileg. Ég sé meira eftir þeim peningum skattgreiðenda sem fóru í  þennan ísbjarnardrápsleiðangur heldur en peningum sem fóru í  jójóferðir menntamálaráðherra á íþróttapalla í Asíu.  

Vonandi kennir reynslan okkur betri umgengni við nýja gesti sem heimsækja Ísland, bæði menn og dýr. Menn eru þó sem betur fer ekki skotnir eða fangaðir strax við komuna til landsins. Hmm... það er nú kannski ekki alveg rétt,  það hefur komið fyrir á síðustu árum að skrýtnir og langt að komnir ferðalangar sem vilja ganga í gulum fötum og stunda skrýtnar leikfimisæfingar á almannafæri hafa verið fangelsaðir við komuna til landsins. Svo hafa hópar manna sem vilja þeysast um á mótórhjólum ekki verið aufúsugestir og ekki verið hleypt inn í landið.

Sjá þessi blogg sem ég skrifaði á sínum tíma: 

Kínversk stjórnvöld og Falun Gong - Bandarísk stjórnvöld og Guantanamo, Íslensk stjórnvöld og vítisenglar

 Eru Vítisenglar skipulögð glæpasamtök

 

Næstu skref til verndar ísbjörnum íhuguð nánar

Krepputölva

Einn stærsti útgjaldaliðurinn hjá krökkum  í framhaldsskólum og háskólum er fartölva. Sumir framhaldsskólar gera kröfu um að nemendur eigi fartölvu. Venjulegt verð á fartölvu er í kringum 100 þúsund. Það er líka að verða partur af lífsstíl að vilja alltaf vera í netsambandi, geta sent boð til vinna og kunningja og geta flett upp á Netinu. 

Það eru hins vegar tveir stórir ókostir við þessa þróun. i fyrsta lagi eru fartölvurnar risastórar og þungar, börn og unglingar rogast með mörg kíló af svona tölvudóti og þetta eru viðkvæmir hlutir sem geta skemmst og orðið fyrir hnjaski á ferðum. Í öðru lagi hafa þessar fartölvur afar skamman endingartíma eins og raunar tölvur yfirleitt, það er bæði vegna þess að tæknin verður úrelt og það koma öflugri tölvur og vegna þess hnjasks sem fartölva verður fyrir.

Það eru fleiri kostir en að kaupa rándýra fartölvu með risastórum skjá og mörg kíló að þyngd. Einn slíkur kostur er að kaupa litla fartölvu sem notar eingöngu ókeypis opinn hugbúnað. Ein slík tölva er eee pc enúin  ódýrasta gerðin núna kostar um 28 þúsund út úr búð í Reykjavík í dag.  Þessi tölva vegur innan við kíló og er með 9 tommu skjá.

Það er erfiðara að nota svona lítið lyklaborð og skjá en ég hugsa að þeir sem eru mikið á ferðinni sái mikinn hag í því að ferðast með svona nettan grip. Ég fékk mér svona tölvu í gær og er núna að prófa hana. Það er svolítið erftitt að venjast svona litlu lyklaborði og ég er ekki búin að finna oddklofa og pípu á lyklaborðinu, það vantar takkann sem er vinstra megin við Z á venjulegu lyklaborði. 

Ég sé nú að ég er ekki ein með þetta lyklaborðsvandamál 

Svona litlar og ódýrar  og léttar fartölvur verða sennilega venjulegur búnaður hjá öllum grunnskólanemum og framhaldsskólanemum og háskólanemum innan einhverra ára.

En það eru miklir hagsmunir hjá söluaðilum hugbúnaðar og vélbúnaðar að halda viðskiptum og fá fólk til að borga fyrir eitthvað sem það þarf ekki. Það er nú allt í lagi að henda peningum í sjóinn ef maður veit ekki aura sinna tal en fyrir langflesta jarðarbúa og langflesta skólanema í heiminum er hátt verð mikil fyrirstaða. 

Hér eru greinar um hvernig gengur hjá OLPC verkefninu:

Why Microsoft and Intel tried to kill the XO $100 laptop

Microsoft officially teams up with OLPC

Uppfært:

Ég er búin að finna út hvernig maður fær oddklofa ( <> ) og pípu (|) á  eee pc.

< minna en en fæst með að halda niðri fn hnappnum og ýta á z

> stærra en fæst með því að halda niðri fn hnappnum og Shift og ýta á z

| pípa fæst með því að halda niðri fn og Alt (athuga Alt sem er hægra megin Alt Gr) og ýta á z 

Ég fann þessa umræðu um eee pc hjá Bjarna. Hann er líka að spá í svona vél og fyrir hann skipta oddklofar og pípur miklu máli.  Þetta er greinilega nördavél dagsins í dag, flott vél fyrir þá sem eru á ferð og flugi en þurfa litla og létta vél sem fólk nennir að burðast með hvert sem er.

Ég hefði skilað þessari vel með það sama ef ég hefði ekki fundið út þetta með oddklofa og pípur. þetta er algjört grundvallaratriði þegar maður er að vinna í wikipedia og öðrum mediawiki kerfum og ég hafði einmitt hugsað mér það sem einn aðalnotkunarmöguleika vélarinnar að hafa hana með mér á bókasöfn og skrifa þar inn í wikipedia. Ég heyrði þá skýringu á hvers vegna franska wikipedia væri ekki stærri en hún er að það helgaðist af því að franska lyklaborðið væri þannig uppsett að sum algengt tákn í wikipedia væru þannig að það þyrfti að smella þrisvar til að fá þau fram. Svona hlutir skipta miklu máli. Forritarar sem þurfa að forrita kóða með ýmsum táknum eins og pípum verða að hafa inntakstæki þar sem auðvelt er að setja inn þessi tæki.    

Guðinn í geðillskukastinu

Þegar ég var lítil stelpa ætlaði ég að vera skáld. Nú eða hagyrðingur sem var ennþá flottara. Ég prófaði mig áfram með rím og orð og ég held að ég hafi verið 9 eða 10 ára þegar ég orti  innblásið trúarljóð í þremur línum. Það er svona:

Guðinn í geðillskukastinu
slökkti á perunni
í tilverunni.

Þetta er náttúrulega mjög framúrstefnulegt ljóð, ort um tölvugerða sýndarheima, löngu áður en heimsmyndin breyttist í vettvang Guðanna

þar sem jafnvel sá heimur sem við lifum í núna gæti verið sýndarheimur í einhverri mjög öflugri tölvu og óveður sem blæs yfir borgina er eins og hver annar viðburður í SimCity. Þegar maður hefur uppljómast af svona heimsýn þá skilur maður öðru vísi þessa gömlu  frásögn af tölvuleikjamóti:   

Hittusk æsir

á Iðavelli,

þeir er hörg ok hof

hátimbruðu,

afla lögðu,

auð smíðuðu,

tangir skópu

ok tól görðu.

Tefldu í túni,

teitir váru,

var þeim vettugis

vant ór gulli;

unz þrjár kvámu

þursa meyjar

ámátkar mjök

ór jötunheimum.

 Í næstu viku kemur út tölvuleikurinn Spore.

Í þeim leik ætla ég að leika Guð.

 

Nokkur óveðursútköll

Skóladagheimili, lengd viðvera, frístundaheimili, einsetning skóla

Strákurinn hennar Höllu Rut kemst ekki strax inn á frístundaheimili. Ég vona að ný stjórn ÍTR fari strax í að leysa þennan vanda, það eru allt of mörg mál sem voru komin í hnút vegna þeirrar stjórnarkreppu sem hefur verið í Reykjavík undanfarna mánuði. Mér sýnist hafa valist frábært fólk í stjórn ÍTR, fyrir okkur Framsóknarmenn eru það Sigfús Ægir og Valgerður. 

Það er góðs viti að svo mikilll samhljómur sé milli meirihluta og minnihluta í þessum málum að helsti ágreiningurinn sé um hvaðan góðar hugmyndir koma (sjá þetta blogg  Einmitt!) 

Það er sjálfsagt að halda því til haga hvaða góðu hugmyndir komu fram hjá Tjarnarkvartettnum og upp á söguna halda því til haga hver barðist fyrir hvaða máli. Ég fór reyndar í þessu sambandi að rifja upp þær hroðalegu aðstæður sem voru á sínum tíma í Reykjavík varðandi dagsvistunarmál ungra barna  og lyklabörn á skólaaldri og hvað gífurlega mikið hefur áunnist í því. Reykjavíkurlistinn  beitti sér mikið í uppbyggingu leikskóla en Sjálfstæðismenn voru á þeim tíma á skrýtnu róli og vildi bara byggja bílageymsluhús og  senda krakkana á róló.  Það er líka ekki langt síðan skólar voru tví- eða þrísetnir í Reykjavík og ungir krakkar gengu sjálfala þegar þau voru ekki í skólanum. 

Það var eftir að birtar voru niðurstöður úr könnunum sem gerðar voru  1991 að stjórnmálamenn tóku við sér og viðurkenndu vandann og fóru í að leysa málið.

Nemendur í Kennaraháskóla Íslands þær Hrönn Pálmadóttir og Jóhanna Rútsdóttir könnuðu aðstæður 6 og 8 ára barna í Reykjavík veturinn 1991-­92 í lokaverkefni sínu. Sálfræðingar á Sálfræðideild skóla  í Reykjavík gerðu líka könnun 1991.  (sjá grein Matthildar Guðmundsdóttur Hugleiðingar um heilsdagsskóla)

 

Árni Sigfússon sem núna er bæjarstjóri í Reykjanesbæ var þá  formaður Skólamálaráðs Reykjavíkur, og það var að hans frumkvæði að gerð var tilraun með það sem kallað var "heilsdagsskóli"  í 5 skólum borgarinnar  haustið 1992. Það gekk ekki allt vel í fyrstu með heilsdagskólann. Það voru ekki góðar aðstæður sem börnum var boðið upp á, stundum var helling af börnum hrúgað saman og þau látin lita í litabók lon og don og það var ekki fólk sem menntað var í uppeldisstörfum sem passaði börnin. Kennarar vildu því að sjálfsögðu ekki bendla sig við svoleiðis vinnubrögð og sumir lögðu áherslu á að þetta væri "lengd viðvera" til að skilja á milli þess sem við teljum uppbyggjandi og skapandi námsumhverfi og þess sem var fyrst og fremst einhvers konar eftirlit með börnum svo þau færu sér ekki að voða.

Það var svo í tíð Reykjavíkurlistans og undir forustu Sigrúnar Magnúsdóttur að unnið var að kappi að einsetningu skóla í Reykjavík en einsetningin var algjör forsenda þess að hægt sé að koma frístundastarfi inn í skólann.

Úr því að ég er að grúska í sögunni þá minnir mig að Albert Guðmundsson hafi á sínum tíma verið sá maður sem dreif í því að fyrsta skóladagheimilið komst á laggirnar í Reykjavík í húsi sem hann átti við Auðarstræði sem hann gaf afnot af. Gaman væri að heyra frá einhverjum sem þekkir þá sögu.

Mikið vatn hefur runnið til sjávar og vonandi heldur áfram þessi uppbygging sem verið hefur í Reykjavík í frístundastarfi í tengslum við skóla. Þetta er mikilvægt fyrir allar barnafjölskyldur í Reykjavík.

Núna er nám á háskólastigi í frístundafræðum, það er á Menntavísindasviði Háskóla Íslands

Það er  mikið verk framundan varðandi skóla og frístundaheimili. Oddný Sturludóttir skrifar góðan pistil Frístundaheimili & skólar

Einhverft barn kemst ekki að á frístundaheimili

Netbólan og fasteignabólan sem sprungu

 Það er hörmungarástand á fasteignamarkaði víða um heim. Ástandið virðist þó alvarlegast í sumum borgum í USA. Þar hefur verð fasteigna fallið gífurlega og mikið er um að fólk hreinlega yfirgefi húsin sín og eftirláti þau bankanum. 

Hér á Íslandi eru þeir verst settir sem byggja íbúðir til að selja og þeir sem  hafa nýlega keypt sína fyrstu íbúð  á næstum 100% láni. Erfitt er að selja íbúðir, kaupendur halda náttúrulega að sér höndum því það er núna töluvert ódýrara að leigja en að kaupa eigin íbúð og borga af lánum, spennan vegna stórframkvæmda hefur hjaðnað og það þurfa ekki eins margir húsnæði því hingað flykkist ekki lengur að fólk úr öðrum löndum. Nokkur þúsund íbúðir losnuðu líka á Varnarsvæðinu gamla þegar herinn fór og þar búa núna námsmenn og fólk sem starfar við að byggja Helguvíkurálverið. Það hefur áhrif á leiguverð á almennum markaði á höfuðborgarsvæðinu. Ástandið er því þannig núna að leiguverð hefur lækkað en afborganir af lánum þeirra sem hafa keypt eigin íbúðir hafa hækkað gífurlega og húsnæðisverð  hríðfellur. Í augnablikinu er þannig staða að það borgar sig engan veginn að kaupa eigin húsnæði. Ég heyrði í gær af ungu pari í fjölskyldu minni sem keypti fyrir nokkrum mánuðum pínulitla íbúð í Breiðholti og núna eru mánaðarafborganir komnar í 120-130 þús á mánuði. Reyndar hef ég undanfarið heyrt margar hörmungarsögur frá fólki sem nú er að kaupa eða selja íbúðarhúsnæði, húsnæðiskreppan mæðir á öllum því oft ganga kaupin þannig fyrir sig að sá sem er að kaupa eign þarf að losa sig við aðra eign og þannig getur verið löng keðja sem slitnar ef einhver getur alls ekki losnað við sína eign. 

Það bendir allt til þess að fasteignaverð hér á höfuðborgarsvæðinu haldi áfram að lækka næsta ár. Það sama er að gerast í norrænum borgum en skellurinn er eins og vanalega ennþá verri hér á Íslandi vegna þess að ofan á hraðlækkandi húsnæðisverð bætist það að við lifum í hagkerfi þar sem stjórnvöld skattleggja okkur með óðaverðbólgu, við búum við sömu aðstæður og oft gerast í sögunni þegar stjórnvöld verða að fjármagna stríðsrekstur og gera það með því að prenta peninga og halda okkur í þeirri herkví að okkur er skylt að nota gjaldmiðil sem er að verða verðlaus.

Þetta er ekki góð staða fyrir ungt fólk sem hefur nýlega keypt sér íbúð. Allar forsendur húseigenda hafa snarbreyst, það er ódýrara að leigja en eiga húsnæði og meira framboð er á leiguhúsnæði. Það er miklu dýrara að borga af lánum, á sama tíma og  húseignir okkar hafa lækkað í verði þá hafa  lánin hækkað. Ofan á þetta bætist svo að kaupið okkar og greiðslugeta  hefur lækkað um tugi prósenta eins og sjá má í gengisskráningu íslensku krónunnar.

Þetta eru aðstæður sem stjórnvöld verða að bregðast við á réttan hátt. það er ekki besta leiðin að lána fólki meira eða frysta afborganir af lánum ef það er  fyrirsjáanlegt  að fólk geti ekki borgað af svo háu láni í framtíðinni eða binda fólk ennþá meira niður við eign sem fyrirsjáanlegt er að  sé miklu óhagkvæmara að borga af heldur en að hreinlega afskrifa eigin eign í. Oft er þessi eigin eign reyndar afar lítil og það er einmitt stærsta vandamálið. Sá sem hefur fjármagnað kaup á fasteign með 100% láni hefur ekkert þol til að mæta verðbreytingum, allra síst á tímum þar sem kaupmáttur launa og möguleikar fólks til tekjuöflunar minnka á sama tíma og afborganir aukast.

Stjörnvöld eiga að vera sveiflujafnandi. það allra versta sem stjórnvöld geta gert er að magna sveifluna og reyra fólk ennþá fastar niður í vonlausum aðstæðum.  Það er mjög slæmt ef stjórnvöld  reyna að halda uppi verði á húsnæði og þenslu á húsnæðismarkaði ef fyrirsjáanlegt er að sú þensla styðst ekki við neinar raunhæfar áætlanir. Þannig er arfavitlaust að dæla inn lánsfé svo byggingarmarkaður geti haldið áfram að byggja fleiri hús ef það er ekki fyrirsjáanlegt að neinir séu til að kaupa þau hús á kostnaðarverði. Fólk ætti að læra af því sem gerðist víða um land fyrir margt löngu þegar sveitarfélög byggðu og byggðu félagslegar leiguíbúðir, stundum að því er virtist eingöngu til að smiðir og múrarar í plássunum hefðu eitthvað að gera. Þessar félagslegu íbúðir reyndust mikill klafi á sumum sveitarfélögum. Sums staðar stóðu heilu blokkirnar auðar árum saman vegna þess að enginn vildi búa þar og aldrei var nein þörf var fyrir þetta húsnæði. Það var bara byggt til að byggja og vegna þess að aðgengi að lánsfé var gott.

Það er óumflýjanlegt að verð á húsnæði lækkar ef húsnæðisverð er orðið svo hátt að fólk ræður ekki við að borga það. Húsnæðisverð hefur hækkað miklu meira en kaupgjald undanfarin ár í sumum borgum heimsins.  Þannig hækkaði húsnæðisverð í USA að raunverði um 45% síðasta áratug en kaupið hækkaði eingöngu um 10%. (sjá þessa grein  The Dangerous Disconnect Between Home Prices and Fundamentals)

En það er munur á fólki og fjárfestingarfélögum á húsnæðismarkaði. Einn munur er sá að fjármagnið er miklu hreyfanlegra en fólkið og við búum í markaðshagkerfi þar sem fjármagnið getur smogið milli landa með leifturhraða á sama tíma og fólk er hneppt í eins konar átthagafjötra vegna skulda, sérstaklega skulda af húsnæðislánum og getur ekkert flutt vegna þess að það getur ekki fundið neinn annan til að yfirtaka skuldir sínar og húsnæði.

Það getur ekki komið neinum á óvart sem fylgst hefur með húsnæðismarkaði springa alls staðar í hinum vestræna heimi að undanförnu að það næði um fasteignafélög sem eru að hluta til í íslenskri eigu. Sú spákaupmennska sem hefur einkennt íslenskt viðskiptalíf hefur gengið út á það að áfram verði vöxtur, áfram verði góðæri, áfram glói gull á hverju strái. Þannig hefur það ekki verið, það hafa alltaf komið kreppur sem að sumu leyti eru eins konar verðleiðréttingar, leiðréttingar á þegar verðlag hefur gengið á misvíxl  t.d. þegar húsnæðisverð er orðið svo hátt að hvorki launafólk né atvinnurekstur stendur undir því.

En það er áhugavert og það er líka áhyggjuefni að fylgjast með hvað er að gerast hjá  Landic Property, Keops Development, Stoðum (áður FL Group), Þyrpingu, Eik Properties, Stones Invest og öðrum fasteignafjárfestingafélögum sem tengjast Íslandi.  Það getur ekki gengið annað en illa um þessar mundir hjá félögum í þessum bransa. 

Það er umhugsunarefni að um 2000 sprakk netbólan svonefnda, það kom í ljós að það var engin innistæða fyrir væntingum fólks um að Netfyrirtækin myndu raka inn endalausum gróða. Sjö eða átta árum seinna sprakk fasteignabólan.  Þetta er örugglega hluti af einhvers konar misgengi í heiminum, hluti af væntingum sem ekki hafa gengið eftir, hluti af því að atvinnuhættir og samfélag er að breytast. Kannski er fasteignabólan sem sprakk merki um að hús eru ekki eins verðmæt og við höldum, merki um að húseignir í borgum eru frekar óstöðug eign á tímum þar sem atvinnustarfsemi og búseta hefur færst út um víðan völl, við eigum kannski sjálf heima á fleiri en einum stað og stundum vinnu í öðru landi en við búum í og atvinnustarfsemi sem þurfti atvinnuhúsnæði í Reykjavík eða Kaupmannahöfn er núna úthýst og kannski unnin í einhvers konar verktöku í Bangalore á Indlandi. 

En þó að netbólan hafi sprungið þá þýðir það ekki að frá 2000 hafi ekkert verið að gerast í netheiminum. Satt að segja hefur aldrei eins mikið verið að gerast þar en margt af því sem þar er að gerast og sem mun hafa mikil áhrif fyrir heiminn er utan þess sviðs sem peningahagkerfi okkar mælir, utan þess sviðs sem mælir hagnað í einhvers konar framleiðni og muni milli kostnaðarverðs og söluverðs.

Það mun örugglega halda áfram þróun í húsnæðismálum og þessi húsnæðiskreppa mun ekki breyta því. Kannski verður húsnæði - bæði atvinnuhúsnæði og íbúðarhúsnæði hreyfanlegra og öðru vísi búseta en við búum við núna.  Kannski er sú tegund af búsetu og húsnæði sem við þekkjum ekkert sérstaklega hentugt fyrir þá tíma sem við lifum í - ef til vill er að skapast ný tegund af hirðingjasamfélagi þar sem við flytjumst um heiminn eftir því hvar veiðilendurnar og afkoman er best eða þar sem okkur finnst þægilegast að búa.

Ég var í gær að skrifa nokkra pistla  á wikipedia um alls konar búsetur og búðsetur á Íslandi og atvinnulíf á árabátaöld - um tímann þegar nokkur hundruð vermenn voru á hverri vertíð í  Dritvík og Oddbjarnarskeri og  Vestmannaeyjum og Bolungarvík og öllum þeim 320 verstöðvum sem dreifðust um Ísland, um tíma veiðimanna og hirðingja þar sem fólkið flutti búsetu sína í árlegum sveiflum eftir því hvar afkomumöguleikarnir voru mestir og hagar búpenings bestir. Ég fór að hugsa um þessar breytingar á atvinnuháttum frá því að atvinnuhúsnæði var sett niður þar sem styðst var að róa á miðin eins og á auðnarstaðnum Dritvík. Nú er í Dritvík daufleg vist því eftir árabátaöld tók við skútuöld og svo komu gufuskip og olíuknúin skip.  Svo kom iðnvæðingin á Íslandi og plássin byggðust upp í kringum bryggjuna og frystihúsið. Orðið verbúð breytti um merkingu, var ekki lengur samastaður skipshafnar í verstöð heldur hýbýli farandverkafólks sem vann í frystihúsinu, varavinnuafl sem þurfti á vertíðum þegar meiri afli barst á land en heimamenn gátu unnið.  En nú er fiskvinnslan farin úr mörgum plássum, nú er vinnslan miklu hreyfanlegri og færanlegri, annað hvort er aflinn unninn út á sjó eða hann er frystur og fluttur til einhvers staðar þar sem hann er afþýddur og unninn. Það þarf ekki lengur frystihús rétt hjá löndunarstað.

Ég sé það tímabil sem nú er runnið upp í heiminum sem gámaöld. Yfir heimshöfin sigla risastór gámaskip en það er ekki bara það. Gámurinn er meira en  umbúðir um vörur sem á að flytja. Hann er einkenni á samfélagi þar sem allt hefur brotnað niður í flytjanlegar einingar  - og þar sem umbúðirnar eru ekki bara til að flytja hluti í - heldur líka til að búa í og starfa í.  Gámurinn er tákn um hinar stöðluðu einingar sem hægt er að stafla saman. Það er einkenni á amk einni nútíma byggingarlist að hún er eins og flytjanlegir gámar. Hirðingjar nútíma borgarsamfélags vilja líka búa í skúrum í hjólhýsahverfum og húsin og húsgögnin eru "prefab" koma tilsniðin en samt samsett eftir þörfum og óskum notandans.

Við suma nýja skóla eru þyrpingar af færanlegum kennslustofum. það er oftast neyðarráðstöfun vegna þess að skólinn er yfirfullur. Það er byggt skólahús miðað við að í hverfinu sé fjöldi barna einhver fastmótuð tala. Þannig er heimurinn ekki og þannig hús að aðeins sé hægt að nota þau við ákveðnar aðstæður eru takmarkandi. Hugsanlega er sniðugra að byggja skóla frá byrjun úr samsettum einingum sem hægt sé að púsla saman eftir þörfum m.a. með tilliti til hversu mörg börn eru í skólanum.

Stundum þegar ég kem inn í nýjar glæsilegar byggingar sem hafa verið reistar utan um það sem þarf engin hús lengur þá finnst mér ég vera komin inn í musteri eða minjasafn. Mér finnst ég inn í húsi  sem er að gera annað og en það sem þau eru sögð gera. Þannig er um þjóðarbókhlöðuna og þannig er um mörg glæsileg bókasöfn og listasöfn. þannig verður sennilega hið nýja tónlistarhús sem rís nú við höfnina í Reykjavík. Þessi stórhýsi eru fyrst og frems einhvers konar monument, einhvers konar minnisvarðar um tíma sem er liðinn.

VB.is : Landic Property yfirtekur á ný eignarhald á Keops Development

VB.is : Landic Property enn í vandræðum vegna Keops Development

VB.is : Landic Property má stjórna Þyrpingu

 

 

Segja Landic hafa greitt yfirverð fyrir fasteignir

Borgarmálahópur Framsóknarflokksins fundar í Bárubúð

Síðustu sviptingar í borgarstjórn Reykjavíkur fleyttu mér til þeirra metorða að nú er ég komin í nefndir í Reykjavík fyrir Framsóknarflokkinn. Ég og Zakaria erum í Mannréttindaráði og varamenn okkar eru Anna Margrét og Valgerður. Svo er ég varamaður Halls Magnússonar í Velferðarráði og sit í Barnaverndarnefnd.

Óskar boðaði okkur í dag á fyrsta fundinn eftir að Framsóknarflokkurinn góðu heilli tók aftur þátt í að stýra Reykjavíkurborg og aflétta þessu hroðalega ástandi sem hefur verið síðustu mánuði. Í fundarboðinu stóð að fundurinn yrði í Bárubúð og ég átti í dálitlum erfiðleikum með að finna staðinn, ég  gat ekki fundið út annað en að Bárubúð sem stóð við Vonarstræti 11 hefði verið rifin fyrir margt löngu.  En svo var ég upplýst um að Bárubúð hefur endurfæðst og er væri núna fundarsalur í Ráðhúsi Reykjavíkur en Ráðhúsið stendur einmitt á sama stað og gamlal samkomuhúsið Bárubúð stóð áður.

Það var góð stemming á fundinum og bjartsýni á starfið framundan.  

Hér eru nokkrar myndir af fundinum:

 

 

Guðni í fundaherferð

Eggjakast auglýst hjá RÚV

 “Ég get nú kannski fengið einhvern til að kasta eggi rétt á meðan við erum live á eftir”. Þessi setning sem sögð var í beinni útsendingu á Stöð 2 í apríl sístliðnum þegar vörubílstjórar voru að mótmæla við Norðlingaholt varð til þess að fréttamaðurinn sagði upp starfi sínu. Sjá þessa frétt

Lára Ómarsdóttir segir upp störfum á Stöð 2 vegna ummæla um eggjakast 

Ég efast ekki um að Lára var þarna að grínast, hún hefði aldrei sviðsett fréttir en hún er eins og aðrir fréttahaukar í þeirri stöðu að það er ofgnótt af fréttamiðlum og síbyljan dunar en það er hvorki  myndrænt né áhugaverð að horfa á fólk sem tekur sér góðan tíma til að sjatla málin og þrátta og semja. Hver nennir að horfa á svoleiðis efni á skjánum?  Þess vegna reyna  þeir sem eru í baráttunni í dag að klæða baráttuna í einhvern litríkan og fótógeniskan búning, búa til veifur og borða og sviðsetja uppákomur til að fanga athygli fjölmiðla.

Ein af aukaverkunum þessara innsprengingar nútímans í fjölmiðlum er að um leið og kastljósið beinist að einhverjum stríðandi öflum þá magnast átökin upp - ef til vill eru átökin bara til staðar þegar bein útsending er.  Þeir sem eru að vekja athygli á sínum málstað notfæra sér náttúrulega þetta eðli sjónrænna fréttamiðla, fréttamiðla sem þyrstir í sjónrænar átakafréttir.  

Það er svolítið einkennilegt að ríkisfjölmiðill skuli undirbúa sig svo vel undir skrallið í dag að hann skuli breytast í auglýsingamiðil fyrir þá sem ætla að ná athyglinni frá stjórnarskiptum í borginni í dag og breyta þeim í skrípaleik. Það var ansi undarlegt að sjá viðtal við fulltrúa frá ungliðahreyfingum sem var ekkert viðtal heldur bara hvatningarorð til áhorfenda RÚV um að mæta á einhvern sirkus sem yrði fyrir framan Ráðhúsið í dag þegar stjórnarskipti fara fram í Reykjavík.

Nú verður gaman að fylgjast með eggjakastfréttamennskunni á RÚV í kvöld. Fær gamanleikur og trúðslæti ungliðahreyfinga meira vægi en sú athöfn að nú er verið að skipta um borgarstjóra og Hanna Birna tekinn við af Ólafi Magnússyni. Það eru mikilvægustu stólaskiptin sem verða í borginni í dag. Munu RÚV fréttamenn ganga á fulltrúa ungliðahreyfinga og spyrja hvort þau séu að mótmæla skiptum á borgarstjóra? Vildu þau hafa óbreytt ástand?

Víst finnst mér þessi stólaleikur í Ráðhúsinu fyndinn eins og flestum öðrum en hann er raunar frekar grátbroslegur því það hefur ekki farið fram hjá neinum að þessi tími sem Sjálfstæðismenn og Ólafur hafa myndað borgarstjórnarmeirihluta hefur verið átakanlegur. Það reyndar hefði ekki átt að koma neinum á óvart að út úr því samstarfi slitnaði.

Það er skylda borgarfulltrúa að mynda starfshæfa meirihluta og það voru ekki margir kostir í stöðunni og sá kostur sem núna hefur verið valinn af lýðræðislega kjörnum fulltrúum er sá kostur sem líklegastur er til að sem mestur stöðuleiki verði í stjórn Reykjavíkurborgar út þetta kjörtímabil