Tóm steypa hjá Orðinu á götunni

Bloggið Orðið á götunni er orðið þreytt á amstrinu sem fylgir því að vera að skúbba og skúra á hvurjum degi alla ranghalana í íslensku þjóðlífi. Sennilega bara komið í jólastuð og ætlar að fara að föndra og baka með börnunum eins og allir hinir. 

Það er hins vegar tóm steypa sem stendur á útgöngublogginu hjá þeim:

" Ólíkt því sem var þegar Orðinu á götunni var hleypt af stokkunum í byrjun júní síðastliðnum er nú hægt að velja milli fjölmargra góðra bloggsíðna þar sem fjallað er óstaðfestar fréttir, orðróm og lesið á milli línanna í fréttum hefðbundinna fjölmiðla. Það er mjög góð þróun og stuðlar að öflugri þjóðfélagsumræðu.
Mikið af því sem áður var aðeins rætt á göngum og í hinum frægu reykfylltu bakherbergjum er nú um leið komið út á netið og því er orðið erfiðara en áður fyrir menn að reyna að stýra umræðunni í þann farveg sem þeir kjósa. Hún öðlast þvert á móti sjálfstætt líf. Stjórnmálamenn og forystumenn í viðskiptalífi hafa ekki lengur efni á tjá sig ekki um erfið mál og hið sígilda áhyggjuefni um að hægt sé að misnota völd yfir fjölmiðlum er ekki jafn aðkallandi."

Í fyrsta lagi þá hefur árum saman verið nóg af slúðri og óstaðfestum fréttum og orðróm á Netinu. Það hefur jafnt verið á bloggi sem og á spjallvefjum s.s. malefnin.com.

Í öðru lagi þá er ekkert erfiðara nú en áður "að stýra umræðunni í þann farveg sem þeir kjósa". Það er blekking að bloggheimur bjóði upp á einhvers konar óhefta tjáningu það sem einhverjir óskilgreindir þeir geta ekki stýrt umræðunni.  Sá sem ræður leikreglunum og á eða hefur einhver áhrif á virkni miðsins getur alveg stýrt umræðunni.  Einmitt þessi fjörugi samfélagsvettvangur sem nú er að myndast hérna á moggablogginu er alveg undir hælnum á Morgunblaðsveldinu og það er hægur leikur að stýra umræðunni þar og beina kastljósi að ákveðnum bloggurum eða passa að ekkert kastljós beinist að öðrum. Það hefur farið fram fjörug umræða á femistapóstlistanum einmitt um moggabloggið og hvernig það beinir kastljósinu að ákveðnum aðilum sem flestir hafa það sér til ágætis að vera karlkyns. 

Í þriðja lagi þá er Bloggið á götunni bara hvítvoðungur í bloggheimum og það er bara krúttlega barnalegt hjá því að segja allt hafi breyst frá því að þeir byrjuðu að blogga núna í sumar. Það hefur ekki mikið breyst síðan þá og ef þeir skynja það ekki þá hafa þeir bara einfaldlega ekki fylgst vel með nógu lengi. Og það er alveg eins hægt að misnota vald yfir fjölmiðlum, ný miðlunarform eins og blogg raska vissulega valdahlutföllum með tíð og tíma en það er engin trygging fyrir því að völd yfir fjölmiðlum verði ekki misnotuð. Þvert á móti er þróunin sú alls staðar í heiminum að það er tilhneiging til að vefþjónustur og netsamfélög þjappist í stórveldi með alls konar fjölmiðlum, dæmi um það er Google  og Yahoo sem núna kaupa upp hverja vefþjónustuna á fætur annarri og fjölmiðlaveldi Murdochs sem keypti Myspace og íslenska útgáfan af netsamfélagi/fjölmiðlaveldi þar sem moggablogg er einn þáttur.

En ég ráðlegg öllum sem hafa áhuga á því að hinir nýju miðlar endurspegli þann margbreytileika sem er í samfélaginu og þar hljómi líka rödd þeirra sem sæta kúgun og þöggun og hafa litla möguleika til að tjá sig í þjóðmálum í dag að fylgjast vel með alþýðlegri fréttamennsku og þá sérstaklega að fylgjast með Dan Gillmor sem er gúrúinn á þessu sviði. Ég sótti eins dags óráðstefnu (unconference er tískan í þessum geira) sem hann stýrði í Boston í ágúst síðastliðnum. Hér er smávídeóklipp sem ég tók þar:

Annars var þessi bloggpistill tilraun hjá mér til að blogga eins inntakslaust og ég gæti svona blogg um frétt um að blogg væri hætt að blogga. Ég leit yfir fréttir á moggabloggi og valdi mér frétt til að blogga um og valið stóð á milli þess að blogga um fréttina að bloggið Orðið á götunni væri hætt að blogga eða fréttina að það væri bara ein lyfta um helgina opin í Bláfjöllum. Mér fannst sú frétt afar áhugaverð en hætti mér ekki út í mjög langt blogg um það vegna þess að ég veit ekkert um skíðaíþróttir og einhver myndi kannski fatta það. Það hefði nú kannski verið sniðugt að blogga um það.

Bloggsíðan Orðið á götunni í tímabundið frí

Cult Shaker kúltúr á Íslandi

Það er viðbjóðslegt að sjá lævísa, siðlausa, villandi og niðurlægjandi markaðssetningu á áfengi til unglinga á Íslandi. Ég var að skoða vefsvæðin pose.is og superman.is sem virðast sérstaklega vera beint til nemenda í framhaldsskólum á Íslandi, að mér virðist eingöngu í þeim tilgangi að fá krakkana til að drekka áfengi og bjór og þá sérstaklega drykkinn Cult Shaker.

Hér er skjámynd um hvernig efni er á þessum vefsíðum núna. Ég get ekki séð betur en þetta sé klárt lögbrot (brot á áfengisvarnarlögum) og auk þess verulega niðurlægjandi fyrir konur. 

vefsíðan superman.is 15. des. 2006

Þessir vefir tengjast vefjum sem börn sækja og útvarpsstöðvum eða eins og stendur á síðu pose.is: 

" dag er Pose.is í góðu samstarfi með útvarpsstöðinni FM957, D3 og fleirum. Hún er ört  vaxandi og virðist engan enda taka fyrir því. Þessi síða  er rekin ásamt tveimur öðrum (www.leikjaland.is &
www.69.is) undir formerkjum 2 Global ehf."

Er enginn sem tengist forvarnarstarfi, æskulýðsstarfi og áfengisvarnarráði að skoða hvað er að gerast og vinna í að stemma stigu við þessari lágkúru?

Ég fletti upp á vefnum áðan og ég sé að í Danmörku (þaðan sem Cult Shaker er ættað) þá hefur fyrirtækið verið kært vegna þess að þessi markaðssetning stangast á við áfengislög og sýnir konur á niðrandi hátt. Það er mjög augljóst kynferðisleg myndmál í þessum auglýsingum, Cult Shaker flaskan er sýnt eins og reistur limur, sams konar myndmál hefur verið notað til að markaðssetja annars konar fíkniefni til unglinga m.a. camel sígarettuauglýsingar.

 

Það er ömurlegt að lesa hvernig íslensk ungmenni ánetjast þessum lágkúrulega Cult Shaker kúltúr. Hér eru dæmi sem ég fann úr bloggum íslensks stráks og stelpu (tók út nöfn):

Strákur

"Ég og X fórum bara upp. Ég stoppaði á CULT-barnum og keypti mér eitt stykki CULT Shaker. Djöfull er hann góður.  Svo fékk ég svona "tattoo" hjá CULT-stelpunni. Ég vissi ekkert hvernig ég átti að setja þetta á mig þannig hún aðstoðaði mig við það. Svo fórum við X bara á dansgólfið.
..... Svo var bara þambað á barnum og dottið rækilega í það. Ég sem ætlaði ekki einu sinni að drekka. Aðeins of seint, orðinn blindfullur!

Eftir að ég og X vorum orðnir blindfullir ákváðum við bara að skella okkur heim. Ég gat varla labbað ég var svo fullur en ég náði samt að bjarga mér. "

Stelpa:

 Svona er auglýst eftir Cult stelpum á Íslandi til að selja áfengi

Sjá nánar þessar dönsku skýrslur

 Skýrsla  2003 og skýrsla 2005

Hér er kafli úr skýrslunni um markaðsetningu 

"Promotion af både energidrik og alkoholsodavand
Under sloganet ”Cult Shaker Crewet kigger forbi” møder promotionsteams op overalt i Danmark, hvor unge går i byen. Især de landsdækkende diskotekskæder Crazy Daisy og Buddy Holly er  repræsenteret på hjemmesidens eventkalender. Hertil kommer diverse barer, værtshuse, gymnasiefester, mv. ”Shakerpigerne sørger for Shaker med lime og masser af feststemning”, lyder et andet reklameslogan. Iklædt røde cowboyhatte og sorte nedringede toppe med det røde logo
fyrer de op under festen. Man kan se dem i nærkontakt med unge berusede værtshus-
gæster på de såkaldte Partyshots. Disse fotos fremstår som en del af festlighederne, men er også et led i markedsføringen, og lægges ud på Cults hjemmeside(www.cult.dk). Shakerpigerne  medbringer en køledisk fyldt med alkoholsodavanden, Cult Shaker, der i aftens anledning sælges til tilbudspris, samt energidrikken, Cult. Igen sker der en sammenblanding af markedsføring af energidrik og alkoholsodavand. Pigerne kaldes i ind imellem også for ”Cult piger” i stedet for Shakerpiger. Det siger noget om hvor glidende overgangen er mellem energidrik og alkoholsodavand i Cult Scandinavias markedsføring. "

Þessi skjámynd hér fyrir neðan (frá 69.is)er dæmigerð fyrir efnistök á þessum vefjum og þá klámfengnu kvenhatursýn samfara hvatningu til fíkniefnaneyslu sem þar ríkir.  Í myndunum er undir titlinum blautar íslenskar stelpur mynd af fáklæddum stelpum að kynna áfengi og sem eitt vinsælt skemmtiefni á þessum vef er vísað í viðtal við mann sem hefur verið sakfelldur og ákærður fyrir að nauðga íslenskum stúlkubörnum.

Bloggtoppur árið 2007

Framtíðarrýnar spá því  bloggtískan nái hámarki á næsta ári, sjá  grein "Blogging set to peak next year" á BBC. Eftir það mun bloggurum fækka vegna þess að þá hafa allir sem á annað borð gætu hugsað sér að blogga þegar byrjað á því og sumir hætt eins og við vitum þá er þetta ritunarform ekki fyrir alla. Margir hafa ekkert að segja og dettur ekkert í hug til að skrifa um.

Blogg er ennþá í örum vexti, vefþjónustan Technorati sem vaktar blogg í heiminum  upplýsir að í síðasta mánuði voru 100,000  ný blogg búin til á hverjum degi og  1.3 million bloggpistlar skrifaðir. Technorati fylgist með  57 milljón bloggum og gerir ráð fyrir að um  55% þeirra séu ennþá notuð eða uppfærð að minnsta kosti á þriggja mánaða fresti.

Ég skrifaði mitt fyrsta blogg á blogger.com í desember 2000 og hóf svo reglulegt blogg í apríl 2001. Ég kallaði það blogg Meinhorn því ég hafði þá hugsað mér að rífast og nöldra út í eitt um það sem pirraði mig í sjónvarpi, útvarpi og dagblöðum. Ásamt því að prófa miðilinn á sjálfri mér og skrifa hjá mér sitthvað um blogg og upplýsingatækni.  Ég byrjaði að nöldra um fréttir en þegar frá leið þá þá nennti ég því ekki lengur og fór að tjá mig um annars konar efni. Svo var bloggið á tímabili mikið aktívistablogg og einn liður í að mála bæinn bleikan. 

Ég færði mig yfir  Moggann og byrjaði þetta moggablogg af krafti fyrir mánuði síðan þegar ég fattaði að þetta er nú eiginlega eitt besta bloggkerfið sem Íslendingum býðst og hefur líka ýmsa fídusa sem minna mig á netsamfélög eins og Myspace.

Ég ætlaði mér aldrei að nota þetta blogg til annars er fjalla um tölvur og tækni, helst í samhengi sem passaði fyrir börn og unglinga og fólk sem vildi vita meira um ýmis netverkfæri sem hentug væri í námi og kennslu.

Svo datt ég alveg niður í nýjasta tómstundagaman mitt og það er að blogga um fréttir og nú reyni ég að velja mér á hverjum degi einhverja frétt á Mbl til að blogga um. Því miður er ekkert spennandi í fréttum þessa daganna á Íslandi, það er takmörk fyrir því hvað ég nenni að tjá mig mikið um símahleranamálið. Svo ég þurfti að leita út fyrir landsteinana til að blogga um einhverjar fréttir og BBC varð fyrir valinu og þetta er sem sagt dæmigert blogg um blogg.

Núna stendur yfir fréttabloggstímabilið í bloggferli mínum. Ég hef stundum breytt bakgrunninum og uppsetningu á bloggi  eftir því hvernig stemmingin er hjá mér, stundum haft  það í mildum jarðlitum og stundum femínistableikt eftir því hve mikið stríðstól blogginu er ætlað að vera. Sem minnir mig á að það er kominn tími til að breyta borðanum á þessu bloggi, það er ennþá páskaborði frá því í fyrra með ungum og eggjum og það eru að koma jól...

 

Meira um blogg 

Kona ársins

Dorrit forsetafrú  var útnefnd kona ársins af Nýju lífi. Í rökstuðningnum segir: "Glæsilegur fulltrúi lands og þjóðar hvar sem hún komi" ....hmmmm... Er glæsileiki eingöngu fólginn í hvernig fötum þú klæðist og hvaða skart þú berð? Ég get ekki sagt að Dorrit Moussaieff hafi verið Íslandi til sóma þegar birt var upptaka sem sýndi viðmót hennar við embættismenn í Ísrael í maí 2006. Viðtal sem tekið var við hana hér á Íslandi  út af því máli bar ekki með sér að hún hefði neinn snerfill af stjórnvisku. 

Mér hefði fundist mjög lítið við hæfi hjá Nýju lífi að velja sem konu ársins konu sem hefur aðallega gert það að koma skrautbúin fram við hlið mannsins síns og sem hefur alla sína vegsemd og frægð vegna þess að hún er eiginkona manns í hárri stöðu og mér finnst afar, afar sérkennilegt að rökstyðja þetta val með því að segja að hún sé glæsilegur fulltrúi Islands. Hún var það ekki í þessu eina dæmi. 

Mér er ekki ljóst hvað Dorrit Moussaieff hefur gert sem verðskuldar að hún sé útnefnd kona ársins. Það hefur alveg farið fram hjá mér hvað hún hefur gert.  

Til uppriflunar þá skrifaði ég inn á malefnin.com 11. maí 2006 

"Þetta er nokkuð einkennilegt mál og kemur ekki vel út fyrir Dorrit forsetafrú. Eftir því sem stendur í Morgunblaðinu í dag þá mun hún hafa verið viðbúin því að eitthvað vesen yrði þegar hún færi úr landi. Það er því einkennilegt að hún skuli hafa misst stjórn á skapi sínu og orð hennar eru einkar óheppileg.

Það kemur líka fram í Morgunblaðsgreininni að Dorrit mun hafa vitað að það eru landslög í Ísrael að fólk sem er fædd þar verður að bera ísraelsk skilríki. Frá mínum sjónarhóli er málið þannig:
* Forsetafrúin er í einkaerindum í ríki sem Ísland hefur viðurkennt sem fullvalda ríki. Hún fer ekki eftir lögum í því ríki og þegar henni er bent á það þá bregst hún illa við og úthúðar öllum þegnum þess ríkis og viðhefur móðgandi ummæli um Gyðinga. Þetta er tekið upp á myndband sem m.a. var sýnt í sjónvarpinu.
Degi seinna þegar forsetafrúin er komin til Íslands þá tekur sjónvarpið viðtal við hana.

Forsetafrúin var í einkaerindum í Ísrael og það má segja að okkur komi lítið við hvað hún gerði þar nema náttúrulega það sé beinlínis skaðlegt fyrir hagsmuni Íslands og grafi undan virðingu á forseta Íslands. En það er ekkert vafamál að þegar hún var í viðtali við íslenska sjónvarpið í gærkvöldi þá var hún þar í í hlutverki opinberrar persónu, það er tekið viðtal við hana sem forsetafrú á Íslandi.

Það kom mér því á óvart að forsetafrúin hélt áfram að móðga Ísraelsmenn með miður ígrunduðum skoðunum. Hún lýsti þeirri skoðun sinni að ein borg í Ísrael ætti ekki að lúta stjórn Ísraels heldur vera svæði undir stjórn Sameinuðu þjóðanna og hún gagnrýndi harðlega hvaða fánar blöktu við Grátmúrinn.

Ég geri ekki ráð fyrir að Ísraelsmenn taki þessu vel, setjum okkur í spor þeirra og ímyndum okkur að kona sem fædd og uppalin væri á Íslandi kæmi til landsins löngu seinna og bryti íslensk lög, heimtaði og ætlaðist til einhverrar sérafgreiðslu fyrir sig vegna þess að hún væri rík og gift einhverjum áhrifamanni í Suður Ameríku eða frá öðrum fjarlægum slóðum og brygðist þannig við ef för hennar væri heft af landamæravörðum að hún myndi úthúða allri íslensku þjóðinni, segja okkur að það væri ekki nema von að öllum væri illa við okkur Íslendinga. Og svo myndi hún kóróna allt með að lýsa því yfir að Þingvellir ættu að vera alþjóðlegt svæði undir umsjá Sameinuðu þjóðanna og heimta að flaggað væri við Stjórnarráðið og víðar með fána þess ríkis sem hún hefði gifst inn í. Ég hugsa að við myndum fyrtast við."
.......
Orð Dorritar eru ákaflega heimskuleg sérstaklega þegar haft er í hug að hér talar forsetafrú Evrópuríkis sem daginn áður missti stjórn á skapi sínu og móðgaði heila þjóð með orðum sínum. Það hefði verið klókt og diplómatískt í hennar stöðu að viðurkenna bara mistök sín og biðja Ísraelsmenn afsökunar. Allir eru mannlegir og allir geta misst stjórn á skapi sínu. En það er fáránlegt að forsetafrú tjái sig svona á viðkvæmum tímum í heimsmálunum."

Dorrit Moussaieff valin kona ársins 2006

Að drepa konu

Á forsíðu Morgunblaðsins í dag er rætt við Gísla H. Guðjónsson réttarsálfræðing  um morð vændiskvenna í  London. Hann segir þar það sem  flestir vissu áður: "Sumir fá útrás með því að drepa konu, það losar um bældar tilfinningar". 

En losar það um bældar tilfinningar alls samfélagsins að horfa á afþreyingarefni um pyntingar og slátranir á konum?  Af hverju er samfélag okkar þannig að sviðsettar pyntingar, morð og limlestingar á konum eru vinsælt skemmtiefni og raunar hápunkturinn í mörgu af því skemmtiefni sem fyrir okkur er borinn í sjónvarpi, kvikmyndum og bókum sem sem lögreglusögur, sakamálasögur, spennusögur? 

Af hverju stafar þetta hatur á konum? Hvaða bældar tilfinningar ráða því að þetta er vinsælt afþreyingarefni?

Það eru mörg morð og ódæðisverk framin í heiminum í dag sem "copycat" eða eftirhermur af öðrum verkum og þá stundum sviðsettum verkum úr sögum. Þannig eru uppi getgátur um að brottnám austurísku stúlkunnar Natascha Kampusch  af Priklopil  hafi verið eftirherma af sögu úr bók John Fowles um fiðrildasafnara. En fyrir þá sem ætla að pynta og myrða konur þá er svo sannarlega úr nógum fyrirmyndum að moða - stór hluti af afþreyingaefni sem fyrir okkur er borinn er nokkurs konar uppskriftabækur í því hvernig skuli farið að því. 

Hér er pistill sem ég skrifaði á malefnin.com 30. janúar  2005 í umræðu um pyntingar:

"Það er örugglega engin vestræn þjóð með það í stjórnarskrá sinni að pyntingar skuli vera leyfðar. En ég vil benda á að í nafni frelsis þá eru leyfðar sviðsettar pyntingar gagnvart ákveðnum hópi og í skjóli heimila fara sums staðar fram raunverulegar pyntingar á fólki.

Margt af því klámefni sem flýtur um allt á Internetinu er ekki annað en sviðsettar pyntingar þar sem sá sem er pyntaður og smáður er nánast alltaf konur. Margir hafa bent á hve pyntingar fanga í Abu Grah eru líkir aðferðum í klámiðnaði.

En það er ekki bara í efni sem markaðsett er sem rúnkfóður fyrir karlmenn þar sem pyntingar á konum eru sviðsettar. Margir sakamálaþættir og annað afþreyingarefni er þannig - það nægir að skipta um stund milli rásanna á breiðbandinu, stundum hef ég séð á nokkrum stöðvum í röð á sama tíma svona sviðsettar pyntingar á konum.

En það er líka haldið hlífiskildi yfir þeim sem pynta konur raunverulega í okkar samfélagi. Það er kallað heimilisofbeldi. Amnesty skilgreinir heimilisofbeldi sem pyntingar. Amnesty telur að ofbeldi gegn konum og stúlkubörnum sé eitt algengasta og alvarlegasta ofbeldið sem á sér stað í heiminum í dag.

Það eru líka sumir sem verja rétt fólks til að borga fyrir að pynta og smána annað fólk á kynferðislegan hátt. Það er kallað að vera fylgjandi vændi. "

2.000 Bretar hafa hringt í lögreglu vegna morða á vændiskonum

Með jólalögum skal land byggja

Lögreglan á samúð mína þessa daganna. Það varð alvarlegt umferðarslys í fyrradag á Vesturlandsvegi og veginum lokað um tíma og munu einhverjir ökumenn hafa veist að lögreglu og sagt henni að hunskast burtu. Svo hefur lögreglu verið hótað margoft vegna þess að maður sem lögreglan handtók fékk hjartastopp og lést. Í viðtali nýlega við rannsóknarlögreglumann og fjölmiðlaumfjöllun þá gat ég ekki  skilið umfjöllun öðruvísi en að rannsóknarlögreglumenn í ákveðnum málum teldu að þeir væru lagðir vísvitandi í einelti í fjölmiðlum og vegið að æru þeirra. Svo hafa náttúrulega njósna- og hlerunarmálin á kaldastríðstímanum verið mál málanna síðustu daga og þar hefur lögregla einnig orðið skotspónn.

 En með jólalögum skal land byggja þessa núna í desember og því er jólalag dagsins tileinkað þeim sem framfylgja lögunum en það er  Jólalöggan með hljómsveitinni Ælu. Hugljúft og jólalegt lag þrátt fyrir nafnið á hljómsveitinni. 

Ráðstafanir gerðar vegna hótana í garð lögreglu

Jólaskraut truflar netsamband í þráðlausum heimi

Fyndin frétt um jólaskrautið sem veldur truflunum á fjarskiptum. Sannir jólaskrautaðdáendur ættu að skoða Holiday Ornament Swap síðuna á Flickr en það er nokkurs konar keðjuföndur sem gengur út á það að hver föndrari eða listamaður/handverksmaður býr til nokkur stykki af sínu jólaskrauti og sendir til annarra og fær svo jólaskrautsföndur sent frá jafnmörgum, þetta er góð hugmynd og sýnir okkur hvernig upp geta sprottið í netheimum ný tegund af vöruskiptum handverksmanna án þess að það sé neitt verið að meta hlutina til peninga.

Það að gefa gjafir er rituall sem tengir fólk saman. Það er sniðugt að tengja saman hópa þvert á lönd, hópa sem tengjast þannig að þeir hafa áhuga á handverki og svona diy lífstíl. Ég  vildi gjarna taka þátt í að skiptast á svona litlum gjöfum og gera eitthvað sem tengist íslenskum jólum til að senda til annarra og fá svo eitthvað í staðinn sem tengist jólahátíðum og jólahefðum einhvers staðar á fjarlægum slóðum og sem ég vissi að einhver annar hefði búið til í höndunum og lagt sálina í verkið. 

Jólaskrautið truflar netsambandið

Frú Blair í bláum kjól, nakin

Listmálarinn Euan Uglow málaði nektarmynd þar sem Cherie sem síðar varð  forsetafrú Breta er fyrirsætan. Þetta var á námsárum hennar. 

Hér er ein af myndum Uglow, hann hefur málað margar nektarmyndir af konum en ekki get ég séð að nein þeirra vekti hneykslun, þvert á móti eru þetta falleg listaverk og samspil lita og forma sérstakt.

En þegar ég hugsa um það þá er kannski ekki svo mikill munur á listamanni sem upphefur kvenlíkamann og málar hann sem hluta af myndverki  og auglýsanda sem notar kvenlíkamann til að stilla upp vörum sínum.  Uglow málar kvenlíkama og hluta hans á sama hátt og hann málar ávexti. Ég hef ekki séð neinar myndir þar sem hann málar karlmenn á þennan hátt, svona eins og þroskaða ávexti, tilbúna til átu.  Hér ein ein ávaxtamynd eftir Uglow:

 

 

Frú Blair sat nakin fyrir

Ég þekki Grýlu, ég hef hana séð..

Ég þekki Grýlu og ég hef hana séð en ég held hún birtist ekki alltaf eins og Grýlan í  kvæði Stefáns í Vallanesi sem Ingólfur Sveinsson og Jón Guðmundsson syngja hér  og krakkar úr Norðlingaskóla myndskreyta. Hér  er textinn með þessu gamla kvæði. 

Ég teiknaði þessa Grýlumynd  í Inkscape og setti inn á Wikimedia Commons.  Fyrirmyndin var Grýlumynd Halldórs Péturssonar en ekki hin þríhöfða Grýla sem lýst er í kvæði Stefáns frá Vallanesi.

Meira um Grýlu og jólasveina má lesa í vefriti mínu frá 1996.

Úr Grýlukvæði Stefáns í Vallanesi:

Eg þekki Grýlu
og eg hef hana séð,
:,:hún er sig svo ófríð
og illileg:,:með.

Hún er sig svo ófríð
að höfuðin ber hún þrjú,
:,:þó er ekkert minna
en á miðaldra: kú.

Þó er ekkert minna,
og það segja menn,
:að hún hafi augnaráðin
í hverju:,:þrenn.

Að hún hafi augnaráðin
eldsglóðum lík,
:,:kinnabeinin kolgrá
og kjaptinn eins og:,:tík.

 

Grýla komin í bæinn

Eitur í listsköpun

Pólóníum  og prins póló eiga það sameiginlegt að nöfnin koma frá Póllandi. Nafn þessa geislavirka efnis er komið frá Marie Curie og manni hennar en dóttir þeirra Irene Curie mun hafa verið fyrsta manneskjan sem dó af pólóníum eitrun.  Marie Curie gaf pólóníum nafnið, það mun hafa verið fyrsta efnið sem fékk nafn í pólitískum tilgangi en nafngiftin mun hafa fólgið í sér von um sjálfstæði Póllands.

Ég vildi óska að meira af orku heimsins færi í listsköpun og föndur og minna í að eitra hvert fyrir öðru.  Ég var áðan að skoða myndir ef verkum kanadísks leirlistamanns en hann er einmitt líka sérfræðingur í  eitrunaráhrifum efna sem notuð eru í leirgerð og hefur skrifað  bók um það, Hann notar kunnáttu sína í efnafræði og mengandi efnum til að breyta efnaúrgangi úr verksmiðjum í hráefni eða glerunga fyrir listaverk sín. 

 

 

 

 

 

Geislavirka efnið sem fannst í Hamborg „að öllum líkindum“ pólóníum