Alvarleg vá, flensan í Mexíkó drepur fleiri en spænska veikin

Svínaflensan er núna komin til Danmerkur og bara tímaspursmál hvenær fyrsta tilfellið kemur upp hérna á Íslandi. Það er mismunandi sjónarhorn á flensufréttum eftir miðli,  litaðar upplýsingar sem  berast af svínaflensunni og það virðist vera markmið frétta að passa að almenningur verði ekki hræddur og hafi trú á að þetta sé heilbrigðisvandi sem alþjóða heilbrigðisstofnanir og heilbrigðisyfirvöld þjóða ráða vel við.

En þetta er alvarlegt, það dylst ekki. Annað hvort eru miklu, miklu fleiri sýktir en yfirvöld í Mexíkóborg töldu eða þetta er mjög mannskæð og hættuleg flenska og dauðatölur hærri en í spænsku veikinni. Það hafa mjög margir dáið hlutfallslega miðað við þau tilvik sem hafa verið greind sem svínaflensa.  Það er raunar líklegt að margir hafi sýkst en séu einkennalausir og það getur líka verið að um samhliða sýkingar sé að ræða í Mexíkóborg því þau tilfelli sem upp hafa komið annars staðar hafa ekki valdið eins mörgum dauðsföllum. Flestir sem dáið hafa í Mexíkó er ungt fólk. Það er í augnablikinu ekki til bóluefni gegn hinu nýja afbrigði flensunnar

Þegar svona fréttir berast um heiminn, fréttir þar sem yfirvöld hafa hagsmuni af því að róa fólk og reynt er að haga fréttaflutningi þannig að ekkert panikástand myndist þá er ekki gott að treysta á fréttaflutning frá t.d. bbc.  Það er betra að skoða fréttir hjá einhverjum óháðum aðila t.d. wikinews. 

Núna eru á forsíðunni á Wikinews fréttir frá kosningunum á Íslandi og fréttir um svínaflensuna

At least 71 deaths in Mexico 'likely linked' to swine flu outbreak

Icelandic centre-left coalition secures majority in parliamentary elections

Það er svo áhugavert að þriðja  fréttin á forsíðu wikinews er um twitter,  er um starfsmann í dómssal sem notaði twitter örblogg til að blogga um mál sem voru tekin fyrir, hann varð að segja starfi sínu lausu en hann mun hafa tvítað (skrifað twitter örblogg) í því augnamiði að gera dómskerfið opnara og gagnsærra fyrir almenning.

Twitter er eins og að uppfæra statuslínuna í facebook, svona blogg sem er eins og stutt sms skilaboð. Margir senda þetta einmitt beint á Netið úr símum sínum.

Ég rakst á að einmitt núna er umræða um  hvernig twitter fréttir berast með leifturhraða um heiminn og þetta sé leið sem kviksögur og orðrómur fer um núna en ekki endilega ábyggilegar fréttir.

 Hér er greinin

Swine flu: Twitter's power to misinform

Sumir hafa líkt því hvernig meme eða hugmynd ferðast um Netið eins og einhvers konar smit.  Það er nú reyndar líka talað um "viral"  þetta og hitt á Netinu, ýmis samskiptaboð þar breiðast út eins og vírusar. Það ásamt því hversu auðvelt er orðið að leita að ákveðnum atriðum t.d. hvernig eru að tvíta um svínaflensuna með því að leita á twitter eftir leitarorðinu swineflu

Talandi annars um meme og hugmyndir þá er hér plögg um hugmyndaráðuneytið. 

Wikinews, the free news source via kwout

Á annað þúsund manns smitaðir

Tapaboca

Nú er ég búin að læra nýtt orð "tapabocas" en það er á spænsku andlitsgríma. Það er vanalegt klæðisplagg almennings núna í Mexíkóborg.

Kemur ef til vill sá tími á Íslandi að við þurfum að bera slíkar grisjur á almannafæri til að reyna að koma í veg fyrir öndunarfærasmit? 

Hér er mynd af hermannaflutningabíl í Mexíkóborg í gær, allir hermennirnir með grisjur fyrir vitum.

Nýjasta tíska á götum Mexíkóborgar, hermaður útdeilir grímum, meira segja litlu börnin með grímur. 

 

Annars munu svona andlitsgrímur vera venjulegar í hinu fjölbýja landi Japan og þar þróast götulist eða klæðistíska sem tengist þeim. 

 Myndir tengdar svínaflensu á flickr.com

 

 

Grunur um svínaflensu á Spáni

Verður stöðugleiki, verður Framsókn með?

Þessar kosningar fóru nokkurn veginn eins og á spáð að öðru leyti en því að Framsókn fékk meira fylgi en Vinstri Grænir minni fylgi og Sjálfstæðismenn skruppu meira saman en búist hafði við.  Það er samt af og frá að þetta hafi verið einhver sigur Samfylkingar, það sem þessar kosningar römmuðu inn var gríðarlegt tap Sjálfstæðisflokksins og útrýming á Frjálslynda flokknum.

Framsóknarflokkurinn vann hins vegar mikinn kosningasigur á höfuðborgarsvæðinu, á svæðinu þar sem afleiðingar hrunsins hafa komið fyrst fram. Hluti af fylgi okkar Framsóknarmanna er örugglega óánægðir Sjálfstæðismenn en stór hluti hefur líka lagt okkur lið vegna trúar á að við séum stjórnmálaafl sem hefur þegar gengð í gegnum endurnýjun eftir hrunið og breytt um stefnu, horfið frá þjónkun við gróðahyggju og einkavæðingu. Sennilega hafa margir hafi lagt Framsókn lið vegna skynsamlegra efnahagstillagna sem ganga út á að hluti skulda sé afskrifaður, ekki bara í bókhaldi bankanna eins og þegar hefur verið gert, heldur líka hjá einstökum skuldurum.

Það kemur reyndar á óvart hversu lítið ný öfl hafa vaxið upp, það getur ekki talist mikið eftir mestu kollsteypu sem nokkuð vestrænt ríki hefur farið á síðustu árum að það komi upp ný hreyfing sem er með 4 þingmenn af 61 og 7.3 % fylgi eins og Borgarahreyfingin hefur nú. Það virðist raunar vera einhvers konar töfratala fyrir nýhreyfingafylgi, sama prósenta og Þjóðvaki fékk á sínum tíma, sama prósenta og Frjálslyndir fengu á sínum tíma. Báðar þessar hreyfingar þurrkuðust út. Gaman verður að fylgjast með Borgarahreyfingunni, mun hún fara sömu leið eða mun hún vaxa og dafna?

Í heildina má segja að Íslendingar hafi tekið hruninu af nokkru æðruleysi og kollsteypan endurspeglist ekki í þingsölum nema nú eru þar fleiri konur og vinstri flokkar eru stærstir. En sami flokkurinn og var við völd þegar Hrunið varð mun væntanlega leiða næstu ríkisstjórn, það er ekkert sem bendir til annars.

Nú er að spá í hvernig stjórn verður mynduð.

Stjórn Samfylkingar og Vinstri Grænna hefur góðan meirihluta og þarf ekki á öðrum að halda. Þannig var líka með fráfarandi ríkisstjórn, þessa vanhæfu, þar var góður meirihluti Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks. Það gagnaðist þeirri ríkisstjórn þó ekkert, hún hrökklaðist frá þegar uppþot og götuóeirðir brutust út á Íslandi í janúar.

Ég held að það sé vonlaust að mynda hér stjórn án Samfylkingar og án Vinstri Grænna. Það þarf að fara í aðildarviðræður við Evrópubandalagið eða bindast einhverjum öðrum þjóðum í einhvers konar efnahagsbandalagi. Eða halda áfram í því einangraða og lamaða haftahagkerfi sem við erum í þessa stundina. Það þarf líka liðstyrk Vinstri grænna - aðallega vegna þess að það er eina sem getur komið í veg fyrir að hér brjótist aftur út götuóreirðir og uppþot. Það væri líka gott að Borgarahreyfingin kæmi að stjórn landsins einmitt af sömu ástæðu.

Og það þarf Framsóknarflokkinn til að taka á þessum gríðarlega efnahagasvanda sem íslenska þjóðin er í  núna, það þarf rödd skynsemi og það þarf róttækar efnahagstillögur eins og niðurfellingu á hluta skulda. 

Raunar eru aðstæður ennþá þannig að langaffarasælast er núna að reyna aftur þjóðstjórn. Sjálfstæðisflokkurinn er reyndar svo laskaður að það er erfitt að sjá hvernig hann gæti eitthvað lagt til í þjóðmálum. En það má ekki gleymast að 23,7 % kusu Sjálfstæðisflokkinn

Það er raunar undarlegt að það sé ekki unnið út frá þeirri reglu að framkvæmdavaldið þ.e. skipting ráðherraembætta skiptist milli flokka eftir þingstyrk, hugsunin við stjórnarmyndun ætti að vera fyrst hvernig hægt væri að hafa sem flesta flokka við stjórn á sama tíma til að tryggja að fulltrúar sem flestra Íslendinga hefðu aðkomu að stjórnmálum.

Hins vegar hef ég séð í umræðuþætti eftir umræðuþátt að stjórnmálafræðingar og stjórnmálaskýrendur hjakka í hinu farinu, tönglast á því að "nú sé hægt að mynda tveggja flokka stjórn".  Af hverju ætti það að vera markmið að mynda tveggja flokka stjórn? Það eru einmitt þannig tímar á Íslandi að það væri fýsilegast og affarasælast að mynda stjórn með sem flestum flokkum og að sem mest sátt verði um þær aðgerðir ráðast verður í á næstunni.

Það er talað um að Samfylkingin (29,8) og Vinstri Grænir (21,7) hafa samanlagt  rúmlega 51 % atkvæða. Það er mikið. En það er má líka segja að 49 %  kjósenda kusu EKKi þessa flokka. Eiga fulltrúar okkar sem ekki kusum rauðgrænt engan rétt til að taka þátt í framkvæmd í stjórnsýslu á Íslandi? Eiga þeir að sitja aðgerðalausir og vanmáttugir hjá á Alþingi eins og við sáum þingmenn gera eftir fyrra hrunið? 

Þingað um nýja stjórn

Spænska veikin

Mig dreymdi síðustu nótt draum. Mér fannst ég vera stödd inn í svefnklefa með kojum í tréhúsi með þremur mjög öldruðum konum, ein vakti sérstaklega athygli mína, hún var mikið máluð og svona lífleg og listræn, kona sem eldist ekkert var kona sem kveður að. Eina konuna kannaðist ég við en hún er látin. Það sem ég man eftir er að mér fannst húð hennar einkennileg, mér fannst hún einhvern veginn hafa leystst upp og gengið í samband við umhverfið, það voru einhvers konar útfrymi á höfði hennar á tveimur stöðum. 

Þegar ég vaknaði velti ég fyrir mér hvort þessi draumur væri tengdur kosningunum í dag, ég fann í huga mínum enga tengingu nema að daginn áður hafði ég farið í vinnustaðaheimsókn í Latabæ og þar voru okkur sýndar dúkkur, dúkkur sem voru úr viðkvæmu latexefni sem þoldu ekkert hnjask og voru geymdar í myrkri.  Ég man að ég spáði í hvort að Guðrún Eva Mínervudóttir hefðu lýst svona viðkvæmum brúðum svona í Skaparinn, brúðum sem þoldu ekkert hnjask.

Svo var kveikt á útvarpinu í morgun og ég var að hlusta á einhvern þátt, man ekki hvaða þáttur það var en fjallað um bókmenntir og dáin skáld og legstaði þeirra, það var um leiði í Suðurgötukirkjugarðinum, leiði skálda og rithöfunda. Það var talað um staðina þar sem hvíla Einar H. Kvaran og   Jón Trausti  og það kom fram að Jón Trausti lést úr spænsku veikinni árið 1918.  Leiðsögumaðurinn um kirkjugarðinn sagði líka frá því að í Suðurgötukirkjugarðinum er ákveðið svæði þar sem hvíla þeir sem dóu úr Spænsku veikinni.

Mig minnir að hafa heyrt að Jón Trausti hafi búið í bakhúsinu sem snýr að húsinu sem ég bjó í við Bjargarstíg. Mig minnir að hafa líka lesið að í húsinu  sem ég bjó í hafi Fornólfur búið.

Ég las svo fréttirnar núna síðdegis og finnst núna þessi draumur hafa meira tengst þeirri veiki sem núna breiðist út í Mexíkó og er ef til vill komin til Vesturlanda. Þetta er inflúensa af sama stofni og spænska veikin.

Mexico flu 'a potential pandemic'

Killer swine flu 'could be global pandemic'

CDC: Swine flu viruses in U.S. and Mexico match

 

 

 

Mikill viðbúnaður hjá WHO vegna svínainnflúensu

Erlendir kröfuhafar hafa andlit - andlit Philips Greens

Eitt ömurlegasta augnablik Hrunsins var þegar Jón Ásgeir flaug hingað í einkaþotunni sinni með breskan hrægamm skömmu eftir að breski forsætisráðherrann hafði látið setja íslenska banka undir hryðjuverkalög. Það var viðbjóðslegt þegar auðmaðurinn Philip Green gekk hér á fund viðskiptaráðherra og ráðamanna og vildi kaupa eignir Baugs á 10 % af bókfærðu verði og það kom fram í fjölmiðlum að hann ætti skuldirnar á Baug og Jón Ásgeir sagði að sá sem ætti skuldirnar ætti fyrirtækið. Ef gerð hefur verið fjármálaárás á Ísland þá er það af mönnum eins og Philip Green.

Þegar Steingrímur segir að við íslenska þjóðin megum ekki fá upplýsingar rétt fyrir kosningar um skýrslur sem samt eru til og vísar til að það verði að kynna þær fyrir erlendum kröfuhöfum þá metur Streingrímur hagsmuni Philips Green hærra en íslensks almennings. Og heldur Steingrímur virkilega að Green og fleiri kröfuhafar muni ganga þegjandi að einhverjum tilbúnum afskriftum upp á 75% sem menn í þjónustu ríkis sem tók yfir banka með lögum reiknuðu út?

Röksemdir Steingríms um hvers vegna megi ekki birta skýrsluna rétt fyrir kosningar eru álíka trúverðugar og röksemdir út af leyndinni í Icesave málinu? Af hverju ætlar þessi ríkisstjórn að halda áfram sama skollaleik og vanhæfa ríkisstjórnin sem hrökklaðist frá völdum í janúar?

Af hverju ætlar þessi ríkisstjórn sem í dag leggur dóm sinn í hendur kjósenda að ganga erinda Philips Greens og annarra erlendra auðmanna?

Afskrifa 75% fyrirtækjalána

Leiðtogaþáttur á RÚV - Hver vann?

Sjónvarpsumræða ein og sér er mjög grunn. Það er ekki hægt að ræða vanda Íslands á sekúndubrotum og taka afstöðu til þess hverjum þú eigir að fela umboð til að fara með atkvæði þitt með því að horfa á einn þátt. Það verður að gera ráð fyrir að fólk hafi kynnt sér flokkana og hvað er bak við þá, ekki bara leiðtogana heldur allt hitt fólkið og stefnuskrá og vinnubrögð og hve trúverðugir flokkarnir eru.

Þrjár hreyfingar eru alls ekkert trúverðugar núna og ábyrgir kjósendur geta strax útilokað þær. Það eru Sjálfstæðisflokkurinn sem er í molum  vegna  innri átaka og upplausnarástands sem bætist við hörmulega hugmyndafræði sem steypt hefur heilli þjóð í glötun og afleita stjórnsýslu og hvern afleikinn á fætur öðrum á örlagatímum. Úr leik er líka Frjálslyndi flokkurinn sem hefur spænst niður í frumeindir og virðist mér enginn geta unnið með öðrum í því skrýtna rekaldi sem sá flokkur er orðinn. Ástþórsframboðið hefur aldrei verið valkostur fyrir óbrjálaða Íslendinga og þarf ekki að eyða fleiri orðum á það.

Eftir standa þá Framsóknarflokkurinn, Samfylkingin og Vinstri grænir og Borgarahreyfingin.  Leiðtogar þessara fylkinga stóðu sig allir vel, hver á sinn hátt. Jóhanna var svona umfaðmandi og fjarlæg, þessi sem er góð við alla sem eiga bágt og pælir ekki í hvaðan peningarnir koma eða hvernig heimurinn utan Íslands spilar inn í þetta. Steingrímur fór úr hinu vanalega "Éttann sjálfur" gervi sínu og átti góða spretti þegar hann var að útskýra hvers vegna núna þyrfti leyndarhjúp og dulkóðun utan um allt sem gerist í rannsókn á bankahruninu, það væri liður í að allt væri mjög ljóst og gagnsætt í stjórnsýslunni, Vinstri grænir hefðu ekkert að fela. Verð að viðurkenna að ég skildi ekkert í þessum röksemdafærslum hjá Steingrími en hann sagði þetta mjög mjúklega og fallega og notaði alls konar lögfræðiorð þannig að þetta virkaði mjög vel og svæfandi, Steingrímur virtist alveg vera að ná þessum geir-haarde-leynum-fyrir-almenningi-hver-staðan-er  stíl, Steingrímur er að ná þessum fjármálaráðherratakti Íslands, sama takti og sleginn var í tíð Geirs Haarde og Árna Mathiesens.  Þór frá Borgarahreyfingunni var skemmtilega Framsóknarlegur í sínum málflutningi, hress rödd íslensks almennings sem skilur að það er ekki allt með felldu. 

En auðvitað vann Sigmundur Davíð. Hann stýrði umræðunni og átti senuna í upphafi þáttarins og það er flott að Framsóknarflokknum tókst að velta stjórnmálaumræðunni daginn fyrir kosningar frá því að velta sér endalaust upp úr hver borgaði hvað í prófkjörinu hans Gulla fyrir nokkrum árum upp í hvernig staða Íslands er í mesta efnahagshruni sem nokkur þjóð hefur gengið í gegnum síðan á dögum heimskreppunnar á þriðja áratug síðustu aldar og hvernig stjórnvöld leyna okkur stöðunni rétt fyrir kosningar og síðast en ekki síst einhverjar raunhæfar lausnir um hvernig eigi að stöðva hrunið og koma í veg fyrir annað hrun.  Það eru innantómar tillögur sem koma frá stjórnarflokkunum, svona yfirklór og leyndarhjúpur, finnst stjórnvöldum ekki kominn tími til að hætta að blekkja okkur?

Samfylkingin enn stærst

Hverju er verið að leyna? Hvar er fjórða valdið?

Bankahrunið kom mér ekki á óvart. Ég hafði vikurnar áður fylgst með fjármálakerfi heimsins hrynja og það gat ekki annað gerst en íslenskt fjármálakerfi færi líka á hliðina. Það var bara daga- og vikuspursmál. Það kom mér meira á óvart hve lengi íslensk stjórnvöld héldu áfram að blekkja okkur íslensku þjóðina og það kom mér líka á óvart hvernig blekkingar- og spillingarvefur var samtvinnaður og samþræddur um stjórnmál, viðskipti og fjölmiðla. Það var engin viðspyrna hér á Íslandi þann tíma sem undarlega ástand varði. Það kom mér líka á óvart eftir bankahrunið að stjórnvöld héldu áfram að blekkja almenning og leyna ástandinu fyrir okkur. Við vitum ekki ennþá hvernig ástandið er, við vitum ekki hvort og hvað stjórnvöld eru að gera í málinu og við vitum ekkert um hvernig miðar í því sem þó er allra mikilvægast í þessu máli, við vitum ekki hvernig eða hvort er verið að semja um niðurfellingu á þeim skuldum sem hvíla á þjóðinni. Ríkisfjölmiðillinn RÚV  fjallar ekkert um aðalmálið, ekkert um hvað er að gerast en lætur alla umræðuna snúast um hvort einhver Sjálfstæðismannablók fékk einni milljón meira eða minna í prófkjörsstyrki.  Hvers vegna standa fjölmiðlar sig ekki á vaktinni og krefjast þess að fá strax þessi gögn?  

Bankahrunið kom mér ekki á óvart. En viðbrögð breskra stjórnvalda komu mér á óvart og það var versta augnablik Hrunsins þegar ég sá forsætisráðherra Bretlands á sjónvarpsskjánum tala niður til mín og allra Íslendinga og smána okkur í alþjóðasamfélaginu og hóta okkur.  Það var sjokk, það var eins og ég hefði verið ásökuð um einhvern glæp sem ég vissi ekki hver var og hvernig í ósköpunum ég væri orðin bendluð við hryðjuverk.  Ég man ennþá hvernig mér leið og hvað ég hugsaði. Ég man hvað ég fylltist miklum viðbjóði á breska forsætisráðherranum og orðræðu hans, hvernig hann teiknaði mig og mína þjóð upp sem óvini og ég fylltist skelfingu. Ég sá orðræðu hans eins og spunameistaraunnin vef sem væri að teikna upp óvininn, þessi fjölmiðlaumræða væri til að undirbúa seinni tíma árás á Ísland. Ég þakkaði Guði fyrir að Ísland væri í Nató og hugsaði að sennilega væri besta vörnin við það varnarbandalag að þjóðirnar réðust ekki á aðrar þjóðir innan bandalagsins. 

Ég hugsaði líka að svona hlyti upplýstu fólki í Bagdad í Írak  þegar það horfði á orðræðu Bush rétt áður en Írakstríðið hófst. Það hafi fyllst þessum sama viðbjóði og hugsað hve mikið sannleikanum gæti verið hagrætt, hvernig  Bush ráðist á Írak til að leita að einhverjum kjarnorkuvopnum sem aldrei voru þar eða kannski til að tryggja yfirráð yfir olíu, hversu auðvelt yrði ekki fyrir Gordon Brown að réttlæta innrás í Ísland til að leita að einhverjum icesave peningum hérna.

Íslensk stjórnvöld skulda okkur almenningi á Íslandi strax útskýringar á hvað gerðist. Hvers konar kosningar eru það þar sem almenningur fær engar upplýsingar um um hvað er kosið og hvað gerðist á síðasta kjörtímabili? Hvar eru allar þessar þúsundir sem hafa atvinnu sína að því að miðla upplýsingum og eru ríkisstarfsmenn?

Hvers konar upplýsingasamfélag er Ísland?

Siv segir atburði ævintýralega

Mörgæsir á Austurvelli - Opinn hugbúnaður

"Þegar öllu er á botninn hvolft er traust efnahagsstjórn stærsta velferðarmálið" auglýsti Sjálfstæðisflokkurinn fyrir síðustu kosningar. Núna hefur öllu verið á botninn hvorft og það ætti því ekki að koma á óvart að Mörgæsir  komi til Íslands í ár þó þær haldi sig alla jafna á hinum helmingi jarðarinnar. Ég hef áreiðanlegar heimildir fyrir því að Austurvöllur fyllist af mörgæsum þegar líður á daginn. Ein slík lagði út í íslenska vorið héðan frá heimili mínu, hún er að dimmitera með Borgarholtsskóla í dag. 

Annars eru mörgæsir táknmynd í tölvuheiminum, táknmynd frjáls hugbúnaðar, táknmynd linux hugbúnaðar. Ég vil benda á handbók um stafrænt frelsi

Á þeim krepputímum og upplausnartímum sem núna ganga yfir þá ættum við öll að skoða opinn og ókeypis hugbúnað. Satt að segja er slíkur hugbúnaður eini raunverulegi kosturinn fyrir þann sem þarf að spara en leggur samt áherslu á nýsköpun.

Það er ekki eingöngu að það sparaðist mikið fé þegar ekki þarf að borga leyfisgjöld af hugbúnaði heldur er miklu auðveldara um vik að breyta hugbúnaði þegar kóðinn er opinn og ekki þarf að standa í miklu og flóknu höfundarréttarvafstri við t.d. að fá að þýða hugbúnað á íslensku.

Árið 1986 var ég námstjóri í tölvufræðum fyrir grunnskóla og framhaldsskóla á Íslandi. Þá var ekkert efni til á íslensku, engin kennsluforrit eða notendaforrit voru íslenskuð. Ég skrifaði þá mörgum erlendum söluaðilum kennsluhugbúnaðar og reyndi að fá leyfi til að þýða tölvuforrit og stafrænt kennsluefni til notkunar í íslenskum skólum en það var annað hvort svo svimandi upphæðir sem beðið var um eða svona litlum markaði eins og Íslandi var ekki sinnt af stórum útgáfufyrirtækjum eða enginn vissi hver átti höfundarréttinn. 

Að flytja inn hugbúnað þá var meiriháttar mál, það þurfti að fylla út skýrslur, það þurfti að greiða toll og innflutningsgjöld og sökuskatta og sækja um gjaldeyri og senda greiðslu til seljanda. Svo var hugbúnaður jafnan með einhvers konar læsingum sem áttu að koma í veg fyrir að hann væri ólöglega afritaður. Það þýddi að ef diskettan sem hugbúnaður kom á t.d. kennsluforrit í stærðfræði fyrir krakka eyðilagðist þá var ekki hægt að nota hann neitt meira í kennslu, það var alltaf vitavonlaust að ætla sér að fá nýjar diskettur frá söluaðila erlendis nema fara aftur í stórkostlega skriffinnsku og borga aftur fyrir forritið. 

Bara þessi atriði sem ég hef hérna talið upp urðu til þess að íslensk börn og ungmenni höfðu í skólakerfinu ekki aðgang að ýmis konar hugbúnaði sem þegar var kominn í notkun erlendis þrátt fyrir að hér væru skólar og heimili velbúnir varðandi tölvur. Ástæðan fyrir mikilli tölvueign hér var sú að hér var um tíma ekki innfluttningsgjöld af tölvum og voru þær því hlutfallslega ódýrari hér. Bara þessi ráðstöfun að fella niður gjöld af tæknivörum um tíma gerði mikið fyrir íslenskan tölvu- og hugbúnaðariðnað. Reyndar var það svo á þessum árum og er raunar ennþá að hugbúnaður flæddi eftir óformlegum og ólöglegum leiðum, það var gríðarlega mikið um ólöglega afritun á hugbúnaði. 

Ef þessi ólöglega afritun hefði ekki átt sér stað þá efast ég um að hæfni ungra Íslendinga sem núna starfa í tölvugeiranum væri eins mikil og hún er í dag. Vonandi er ástandið þannig að núna er sem mest af hugbúnaði í fyrirtækjum á Íslandi löglega fengið og löglega afritað. Það er enginn ástæða til að ætla annað, núna hafa fyrirtæki sem selja hugbúnað mætt breyttum markaðsaðstæðum með að bjóða upp á verð og samninga sem fólk ræður við.

Skólanemendur eiga nú í dag  kost á að kaupa stóra og öfluga hugbúnaðarpakka á sérstöku mjög lágu skólaverði og verð til almennings hefur líka lækkað. Þetta gerist kannski að hluta til vegna þess að það þýðir ekki að selja dýrum dómum einhvern hugbúnað sem allir geta hlaðið niður ókeypis af sjóræningjavefjum. En þetta gerist líka vegna samkeppni. Harðasta samkeppni sem séreignarhugbúnaður fær núna er frá  opnum hugbúnaði  sem dreift er ókeypis, frá stóru samfélagi sem stækkar dag frá degi, frá samvinnufélögum nútímans  þar sem fólk vinnur saman að framleiðslunni í stórum samfélögum og fylgir ekki því kerfi verðmyndunar sem við erum allt of föst í að sé hið eina rétta, kerfi sem byggir á hámörkun ágóða og framboði og eftirspurn. Hagfræði opins hugbúnaðar er meira hagfræði þess sem er ókeypis en þarf bara að dreifa, hagfræði þeirrar hugsunar að verðmætið eykst eftir sem af er tekið, verðmæti eykst eftir því sem fleiri taka þátt í samfélaginu og verðmætið er ekki mælt í peningum heldur notagildi.

Á krepputímum eins og núna þá er auðvitað ekkert vit í að borga fyrir það sem maður getur fengið jafngott ókeypis. Þess vegna er stórundarlegt að ekki skuli allir opinberir aðilar vera farnir rakleiðis yfir í opinn og ókeypis hugbúnað, það er eina vitið! 

Hér áður þá var röksemdin sú að það þyrfti mikla vinnu við að aðlaga og þjónusta opinn hugbúnað, leyfisgjöldin og kaupverðið væri bara hluti af pakkanum. Það er víst alveg satt en einmitt núna þá er það innlend vinna fyrir innlent tölvu- og tæknifólk, fólk sem fyrir skömmu síðan var önnum kafið við að þjónusta fjármálastofnanir og banka, fólk sem við megum alls ekki við að missa úr landi, fólk með hæfni sem alls staðar er eftirspurn eftir. Við þurfum að stöðva atgervisflótta frá Íslandi og það gerum við ekki best með því að halda áfram að reisa kreppuhallir þar sem flestir sem starfa eru farandverkamenn frá Austur-Evrópu. Það eru því miður mest þannig störf sem tillögur stjórnmálaflokka eins og Samfylkingarinnar ganga út á.

En það hefur líka allt að segja með hvernig aðstöðu við getum boðið þeim ungmennum sem eru að menntast í íslenska skólakerfinu að við verðum fljót að taka upp opinn hugbúnað og opnar lausnir og að við skiljum að það er líka fjárfesting að byggja brýr og reisa virki í hinum stafræna heimi. Staða og möguleikar Íslands í þekkingarsamfélagi nútímans mun ráðast af því hve vel tekst að tileinka sér vinnubrögð við framleiðslu sem er ekki hefðbundin framleiðsla iðnaðarsamfélags heldur framleiðsla þar sem samspil er milli framleiðanda og neytanda og neytandinn býr til sína vöru úr einingum og neytandinn er líka framleiðandi. Þetta erum við að sjá gerast í ýmis konar framleiðslu en þessi þróun byrjar í hinum stafræna heimi.

Núna þegar við göngum til kosninga á morgun þá er gott fyrir okkur að rifja upp orð og efndir forustumanna í stjórnmálum. Slagorð Sjálfstæðisflokksins fyrir síðustu kosningar var "Traust efnahagsstjórn". Sumt af kosningaefni þeirra þá er ennþá aðgengilegt á vefnum. Þannig rakst ég á grein eftir Guðfinnu þinkonu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík þar sem hún segir m.a. fyrir síðustu kosningar:

"Traust efnahagsstjórn er stærsta velferðarmálið. Forystumenn Sjálfstæðisflokksins skilja vel samspil efnahagslífs, verðmætasköpunar og velferðar. Ef við kjósum þannig að hér verði áframhaldandi traust efnahagsstjórn, getum við staðgreitt velferðina sem er draumur hverrar þjóðar."

Við vitum eftir Hrunið mikla að íslenska þjóðin var ekki að kjósa yfir sig trausta efnahagsstjórn heldur glundroða og blekkingarvef og það sem fylgdi með var ekki draumur hverrar þjóðar heldur martröð hverrar þjóðar. Forustumenn Sjálfstæðisflokksins höfðu engan skilning á efnahagslífi heimsins og þeirri sterku undiröldu sem er búin að vera í marga áratugi, undiröldu sem ryður smán saman burt iðnaðarsamfélagi fjöldaframleiðslu. En í fjörkippum hins vestræna peningahagkerfis iðnaðarsamfélagsins gengur allt á misvíxl, peningar geta flætt óhindrað um lönd og eru bara tölur í peningabólugerðarvélum heimsins sem núna eru eins og sjálfvirk þvottavél sem óvart hefur verið sett grænsápa í og allt flæðir út allt og þvottahúsið fyllist af froðu og vélin er ónýt og allt bendir til að við verðum að taka fram þvottabretti og bala og fara að þvo í höndunum aftur - eða koma okkur upp annarri vél sem við skiljum hvernig virkar og sem við getum gert sjálf við.

Peningar geta flætt óhindrað um lönd en fólkið er fast. Það er fast í einhvers konar ánauð skulda og hafta en það er líka uppflosnað. Uppflosnað á þann hátt að það er ekki lengur sjálfs síns, það er ofurselt einhverjum fjármálakippum, ef verðbréf falla á Wall Street þá lokar verksmiðja á einhverjum stað í heiminum, ef hlutabréf falla þá flyst fyrirtæki  milli landa. 

Ég er ákafur talsmaður frelsis, frelsis til að láta hugmyndir dafna og blómgast og ég veit að nýsköpun og framþróun verður ekki til nema þar sem við höfum frelsi og svigrúm. En mælikvarði á frelsi og framfarir er ekki  hagnaður í ársreikningum einhverra loftbólufyrirtækja sem útrásarvíkingar og bankar þeirra kasta á milli sín og sumar af þeim leikreglum sem pössuðu vel við gamla prent- og iðnaðarsamfélagið eru hroðalega á skjön við það samfélag sem nú er að vaxa upp og er að hluta til í hinum stafrænu rýmum.

Frelsi er líka fólgið í að hafa aðgang að þekkingu og verkfærum og smíðaefni. Í samfélagi þar sem slíkur aðgangur er bundinn við alls konar eignarétt, einkaleyfi og peningagreiðslur þá verður mismunun þegnanna mikil, sumir geta keypt sér aðgang en sumir eru útilokaðir frá aðgangi. 

Þannig er sá  eignarréttur á stafrænum hlutum sem nú er skilgreindur í lögum mikill fjötur um fót allri framþróun, raunar svo mikið að upp spretta í sífellu önnur samfélög ólöglegrar dreifingar á efni og stór hluti fólks fer ekki að lögum. 

Við þurfum á nýrri sýn að halda, við þurfum að skilja að það verðmætadreifingakerfi sem við búum við núna og byggjum samfélag okkar á er ekki að virka og við þurfum að endurskoða helgustu vé þess kerfis. Við þurfum að endurskoða hugmyndir okkar um eignarrétt, sérstaklega eignarrétt á gæðum sem eru þannig að allir hafa hag af því að þau séu nýtt á ákveðinn hátt og eftir ákveðnum reglum. Við verðum að skilja að máltækið "það eyðist sem af er tekið" á við ef við erum að tala um verðmæti sem eru í sjóð sem enginn leggur inn í en allir taka út úr en það á  ekki við um sum verðmæti sem verða til í samfélagi manna og framleiðslu og er þess eðlis að þau vaxa og dafna eftir því sem þau eru meira notuð. 

Þegar ég var í hagfræðinámi í háskóla Íslands var ljóst að fiskistofnar við Íslandsstrendur voru í mikilli hættu vegna ofveiði. Það var haldið að okkur lesefni eins og varðandi  Tragedy of the commons  og öðru lesefni okkar sem notað var til að réttlæta að einkaeignarhald á fiskistofnum , ég man ennþá eftir að ein sterkasta röksemdin fyrir að hér á Íslandi þyrfti einkaeignarétt á veiði var saga um álaveiðar við strendur Danmerkur. Núna mörgum áratugum seinna þá er ég sannfærð um að þessi hagfræði og þessi sýn á auðlegð og auðlindir virkar ekki, hún virkar ekki einu sinni varðandi hinar áþreifanlegu auðlindir og hún virkar alls ekki varðandi þær auðlindir sem búnar eru til með samfélaginu sjálfu, þar sem mikilvægast er að almenningurinn og hugsun sem hlúir að almenningnum og heildinni sé sem sterkust.

Traust efnahagsstjórn er ennþá stærsta velferðarmálið. Það er ennþá mikilvægast til langframa að stjórnmálamenn skilji hvernig efnahagslíf og athafnalíf virkar og þeir verða að hafa nógu mikla framsýni til að skynja hvað er að gerast á leikvangi heimsins og hvernig hagsmunum Íslands verður best borgið. En þeir mega ekki vera eins og sú vanhæfa ríkisstjórn sem hér sat að kjötkötlunum og brenndi allt í botn.  

Vetrarfærð á Vestfjörðum

Tjaldborg á Ingólfstorgi, stuð á kosningaskrifstofum

Það var allt á fullu alls staðar á landinu í dag í kosningaundirbúningi,  margir flokkar voru sennilega með mannfagnaði og samtök sem vilja hafa áhrif á stjórnmálin lögðu saman krafta sína. Atvinnumálin eru þar náttúrulega mál málanna og hvernig semst um skuldir íslenskra heimila og íslensku þjóðarinnar. Sú skjaldborg sem Samfylking og Vinstri Grænir þykjast hafa reist um heimilin í landinu er ekki úr merkilegra efni en veitingatjaldið okkar Framsóknarmanna á Ingólfstorgi í dag og þau loforð sem þeir flokkar gefa eru úr sama efni og loftið í hoppukastalanum sem var á útihátíð okkar í dag.

 

Vonandi áttar íslensk þjóð sig á því að eini stjórnmálaflokkurinn sem bæði veit hvernig staðan er og ætlar ekki að blekkja íslensku þjóðina og vill horfast í augu við vandamálið strax og taka á því með ábyrgum hætti er Framsóknarflokkurinn. Vandamálið stækkar bara og stækkar ef því er velt á undan sér og lygin verður stærri og stærri ef stjórnmálamenn ætla að halda áfram að ljúga að almenningi.

Ég var á kosningaskrifstofunni í dag og á sumarhátíð okkar Framsóknarmanna á Ingólfstorgi. Íslenska sumrinu var fagnað með grilli og leikjum og andlitsmálingu fyrir krakka á meðan íslensk vorrigning boðaði vorkomuna. Á kosningaskrifstofuna mættu margir hópar af ungu fólki sem voru að kynna sér flokkana.

Hér eru nokkrar myndir frá deginum:

Þau sáu um grillið

Hér eru krakkar me flotta andlitsmálningu

Allir með regnhlíf

Inni í veitingatjaldinu

Í biðröð eftir andlitsmálningu

Fjórar stúlkur úr Menntaskólanum við Sund komu í heimsókn í kosningaskrifstofuna. Þær spurðu: Af hverju ættum við að kjósa Framsókn?

Einar ræðir við flugskólanema

Einar alveg óþreytandi að útbreiða boðskapinn. Hér er hann að tala við nokkra háskólanema sem litu inn á kosningaskrifstofuna

Hlín er myrkanna á milli núna á kosningaskrifstofunni og svo önnum kafin að hún næst ekki á mynd. En hér er maður hennar og systir hans í kaffi á kosningaskrifstofunni í dag.

Ungur og glæsilegur Framsóknarmaður mætti uppábúinn með hatt á kosningaskrifstofuna í fylgd ættmenna.

Hér er fyrrum varaþingmaður okkar á Suðurlandi og maðurinn hennar að taka púlsinn á kosningabaráttunni í Reykjavík

Hér er Vigdís Hauksdóttir með dóttur sinni og litlum frænkum

 Fleiri myndir frá sumardeginum fyrsta má sjá hérna:

kosningar 2009 sumardagurinn fyrsti

Ætla að slá skjaldborg um álversframkvæmdir

Blómarósir og vorboðar

Gleðilegt sumar allir sem lesa þetta blogg! Ég fagna hérna sumri með mynd efst af Írisi og Kristínu Helga sem eru blómum vafðar, ég tók þessa mynd á konukvöld okkar Framsóknarkvenna í gærkvöldi.

Kosningaskrifstofan okkar er alltaf blómum skrýdd, hún Vigdís Hauksdóttir frambjóðandi í Reykjavík suður passar upp á það, Vigdís sem er lögfræðingur með sérhæfingu í skattarétti er líka garðyrkjufræðingur og var nú einu sinni Íslandsmeistari í blómaskreytingum. Vigdís er dæmi um hinar kröftugu konur sem eru í Framsókn, konur sem eru tilbúnar að leggja á sig mikla og óeigingjarna vinnu fyrir hugsjónir sínar, konur sem vilja málefnalega, upplýsta og heiðarlega umræðu um stjórnmál. Vigdísi Hauksdóttur var sagt upp starfi sínu sem lögfræðingur hjá ASÍ þegar hún tók sæti á lista Framsóknarflokksins.

Enginn hefur barist af meiri þunga í þessum kosningum en Vigdís. En fjölmiðlar vilja bara tala um prófkjörið hans Gulla, fjölmiðlar vilja bara tala um hvað hann fékk í meðgjöf, fjölmiðlar vilja ekki tala um hvað aðrir þurftu að borga með sér í kosningabaráttunni, ekki tala um að ein stærsta verkalýðshreyfing landsins rak konu vegna þess að hún gerði það sem er borgaraleg skylda okkar allra, hún ákvað að nota hæfileika sína, reynslu, menntun og þekkingu til að bjóða sig fram til þings fyrir Reykvíkinga.

Konur í Framsóknarflokknum eru engar puntudúkkur. En það þýðir ekki að þær hafi ekki skilning á fegurð og hönnun og þeirri sköpun sem felst í að búa til fallegt og hlýlegt og réttlátt umhverfi sem við öll viljum starfa í og búa í. Umhverfi sem er í sátt við náttúruna og umhverfi sem nýtir þá landkosti og mannauð sem Ísland býr yfir.

Íris og Kristín Helga eru ekki hér efst á þessu bloggi vegna þess að þær eru sætar stúlkur með blóm. Þær eru sumarboðar mínir hér á blogginu vegna þess að síðasti vetrardagur var merkisdagur fyrir þær.  Kristín Helga er fráfarandi formaður Nemendafélags Borgarholtsskóla og Íris var einmitt þennan dag kosin nýi formaður nemendafélagsins. Formennska í félögum er  góð skólun í félagsmálum og stúlkur þurfa að sækjast eftir áhrifum á öllum sviðum, alls staðar þar sem valdið er, bæði í stjórnmálum en líka í stjórnum útgerðarfélaga, líka í fjármálastofnunum. 

 Nokkrar fleiri myndir frá konukvöldinu:

Stutt vídeó Fleiri myndir frá konukvöldi má sjá hérna: http://www.flickr.com/photos/salvor/sets/72157617126480795/

Sumar og vetur frusu saman