Fangar og frelsið

Hvað er besta leiðin í fangelsismálum? Er það að byggja sem mest  við Litla-Hraun af rammgerðum, víggirtum fangageymslum einangruðum frá umheiminum  með tvöföldum rafmagnsgirðingum  og alls konar vöktunartækjum og afruglunartækjum? Er það að passa að engin fjarskipti og tjáskipti geti farið fram milli fangelsismúra og umhverfis? 

Ég las tvær greinar um fangelsismál í blöðum áðan. Annars vegar grein um að blokkera eigi aðgang fanga að Netinu og hins  vegar grein um að frestað hafi verið að byggja nýja viðbyggingu á Litla-Hrauni. Sú frétt var skrifuð frá sjónarhóli fangelsisyfirvalda og stjórnenda Litla-Hrauns. 

Nú veit ég vel að Litla-Hraun er stór vinnuveitandi á Eyrarbakka og nærsveitum og það er viss stærðarhagkvæmni að hafa eitt stórt fangelsi. En ég held ekki að það sé best út frá sjónarmiðum Íslendinga og því að fangelsi virki sem betrunarhús að hafa eitt stórt öryggisfangelsi hérna og sleppa svo föngum beint út úr því út í heimili eins og áfangaheimili Verndar. 

Það er nóg húsnæði á Íslandi í dag og allar líkur á að það verði ennþá meira af ónotuðu húsnæði. Það eru í því tækifæri til að reka annars konar fangelsi - fangelsi sem væru meiri  betrunarhús en Litla-Hraun er. Það eru því miður margar sögur um að fangar skaddist  mikið af dvöl sinni í fangelsum, fari inn sem þjófar og smákrimmar og komi út harðsvíraðir glæpamenn. Það er vissulega aðaltilgangur fangelsa að refsa fólki og auðvitað er það engin refsing ef fólk býr glaum og gleði í fangelsum og meiri lúxus en almenningur en þannig er bara ekki ástandið í dag. 

Það er mikið af fólki sem glímir við eitulyfja- og drykkjufíkn í fangelsum og þessi fíkn er stundum líka höfuðorsakavaldur í afbrotum. 

Það er ef til vill betra fyrir íslenskt samfélagið og tryggir meiri mannréttindi á Íslandi að fangelsi séu minni einingar og dreifðari og meira sé lagt upp úr að þau séu betrunarhús en ekki staður til að þrauka eins dofinn og hægt er. það er nú reyndar margt gott gert á Litla-Hrauni núna undir stjórn Margrétar. Ég vildi hins vegar sjá fleiri fangelsismódel og af hverju má samkeppni bara vera um eitthvað sem hægt er að mæla í peningum.  Af hverju má ekki vera samkeppni um fangelsi þar sem árangur er ekki mældur í því hve litlu þarf að kosta til gæslunnar og hve örugg hún er - heldur í því hvernig fangarnir koma út úr fangelsinu - hvernig plumma þeir sig sem manneskjur, brjóta þeir af sér aftur? 

Eitt af því sem mér skilst að sé mikilvægast fyrir fanga er að þeir hafi gott stuðningsnet af fjölskyldu sinni.  Það auðvitað helgast af því að þeir eigi fjölskyldu og hafi ekki brotið svo á henni að allir hafi ekki snúið við þeim baki. Það er þannig hugsanlegt að einhvers konar fangelsismódel þar sem meira er langt upp úr fjölskyldutengslum sé hentugra. Það kann að vera að þessi einangrun og innilokun sé afar óheppileg leið til refsinga. 

hér eru greinar sem ég hef skrifað um fangelsismál 

Mannréttindi fanga á Íslandi 

Bryggjutröllin og mannréttindi glæpamanna Metamorphoses

Fangelsið í næsta húsi

Morðinginn í næsta húsi

Hættulegir fangar í opnu fangelsi - Fangar á Vernd hafa oft brotið af sér

Rasphús Ríkisins 

Fangar tjúllast

 

Lokað fyrir netaðgang fanga

Athugasemdir

[Ragnheiður , 13.12.2008 kl. 14:46]

Minn draumur er sá að endurhæfingin verði meiri en nú er, sálfræðistuðningur og þess háttar aukið að miklum mun.

Mér hugnast ekki tilhugsun um risastóra fangelsisblokk þar sem allt innra eftirlit verður mun verra en nú er, nú um stundir er innra eftirlit með velferð fanganna ekki nægilegt.

Ennfremur þarf að aðskilja fangana að meiru en nú er. Það gengur ekki að hrúga þeim bara einhvernveginn saman.

Það þarf lifandi umsjón með fangelsunum ef ekki á illa að fara.

[Birgirsm, 14.12.2008 kl. 11:39]

Salvör þú segir:

Það kann að vera að þessi einangrun og innilokun sé afar óheppileg leið til refsinga.

Hvað ætti að koma í staðinn ?

Eru ekki sjálfsagt að þeir sem standa að glæpum og níðingshætti missi hluta af mannréttindum sínum, þann tíma sem sanngjörn refsing fer fram ?