Allir á móti hlerunum... nema þegar það kemur þeim sjálfum vel

Ég var að lesa grein Ólafs Hannibalssonar um símhleranir í Morgunblaðinu í dag og skinhelgi stjórnmálamanna gagnvart þeim. Halldór Baldursson túlkar þetta að vanda frábærlega með skopmynd sinni af stjórnmálamanninum með gloppótta minnið. En það er einkennileg fortíðarþrá í Mogganum í dag, það er eins og tíminn hafi staðið kyrr og síminn sé ennþá aðalgaldratólið og samskiptatækið. Ólafur Hannibalsson endar sinn mikla ritbálk með þessum orðum:

"Ég heiti á alla alþingismenn, hvar í flokki sem þeir standa, að ganga nú svo frá þessum málum að fullljóst sé hverjum gegnum þjóðfélagsþegni, hver réttindi borgaranna eru í þessum efnum gagnvart snuðrunaráráttu ríkisvaldsins og setja með því ríkisvaldinu þær skorður í eitt skipti fyrir öll sem það getur ekki farið yfir í samskiptum sínum við borgara landsins, án þess að handhafar þess verði "uppvísir afbrotamenn".

Sameinist nú allir um kröfu sjálfstæðismanna frá 1936 um sérstaka rannsóknarnefnd í símanjósnunum samkvæmt 39. grein stjórnarskrárinnar, með umboði til að fara ofan í saumana í þessum álum frá upphafi til þessa dags." 

Ritbálkur Ólafs er góður og tímabær en ég vildi óska þess að fleiri en ég sæu að það eru breyttir tímar núna. Það hefur markvisst verið stefnt að því að leysa upp þjóðríkið á síðustu áratugum og það er ekki lengur til ríkisvald sem rekur símakerfi fyrir einstaklinga.  Það eru hins vegar til alþjóðleg stórfyrirtæki sem kaupa upp símafyrirtæki og samskiptaþjónustur víða um lönd. Flestar viðkvæmar upplýsingar um þegnanna sem líklegt er að einhver vilji hlera  fara um hendur ýmissa einkafyrirtækja svo sem Skýrr og Reiknistofu bankanna og Internetþjónustuaðila. Framtíð okkar og nútíð okkar er stafræn og möguleikar til hlerana eru óendanlega miklu meiri í stafrænum heimi heldur en voru á tímum Kalda stríðsins.  Það skiptir miklu  fyrir okkur að skoða hverjir það eru  það eru sem eiga samskiptamiðlana, upplýsingaveiturnar og sem stjórna hinum stafrænu samskiptum okkar og hvaða möguleika þeir hafa til að njósna um samskipti okkar og athafnir. Og hvernig á að passa almenna borgara fyrir að þeir misnoti ekki aðstöðu sína.

Þeir sem áhuga hafa á þessum málum ættu að lesa sér til um Carnivore og  annars konar hlerunarbúnað lögregluyfirvalda.