Hlédrægni

Ég var feimið og héralegt barn sem forðaðist mannþröng og versta martröðin voru veislur og fjölskylduboð  þar sem maður var píndur til þess bæði við komu og brottför að kveðja alla með handabandi. Ég kveið fyrir handaböndum áður en mætt var á staðinn og alla veisluna hugsaði ég um kveðjustundarmartröðina, hvernig átti ég sem ekki vildi snerta fólk og ekki þekkti hægri frá vinstri að komast í gegnum þetta.

Þegar ég var lítil, kannski svona sex eða sjö ára löngu áður en ég hafði lesið mér til óbóta í alls kyns greiningarfræðum og sjálfgreint sjálfa mig þá spurði ég móður mína hver væri munur á því að vera hlédrægur og vera feiminn. 

Mamma mín sagði að börn væru feimin en fullorðnir væru hlédrægir. En núna er ég orðin fullorðin og ég er líka hlédræg. Og allir á mínum aldri verða sennilega hlédrægir allt árið 2020 og kannski lengur. 

Hlédrægni nær ágætlega hugtakinu "social distancing" og er meira, það er um þá sem leita skjóls, hörfa undan, hverfa úr atinu og margmenni/baráttu.

Hér er grein um hvers vegna við þurfum að drega okkur í hlé allt árið 2020:

Social distancing may be needed for ‘most of year’

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 20.3.2020 kl. 17:09]

Hefnd hinna feimnu! 

[Jónatan Karlsson, 21.3.2020 kl. 10:24]

Sæl Salvör.

Ég var svo heppinn að eyða síðustu rúmum tveim árum barnaskólans í Laugarlækjarskóla í bekk Hólmfríðar kennara og man ég glöggt eftir þér og sérstaklega þrem til fjórum öðrum stúlkum sem sköruðu fram úr í þessum annars jákvæða blandaða bekk okkar.

Það má vera að þið hafið verið feimnar, en í minningu minni um ykkur stöllurnar Ólöfu, Beru, Karitas, sjálfa þig, Maríu og Önnu og auðvitað allar hinar skvísurnar, þá voruð þið einungis fallegir fyrirmyndarnemendur, sem þrátt fyrir alla feimni og hlédrægni reyndust sannarlega vera boðberar nýrra tíma, "but that´s another story"

[Salvör Kristjana Gissurardóttir, 22.3.2020 kl. 08:31]

Enn hvað það er gaman að heyra í þér Jónatan, ég man vel eftir þér. Það var mikil gæfa að vera hjá Hólmfríði og hafa sama kennarann allan barnaskólann. Það er gaman að rifja upp barnaskólaárin, suma hefur maður ekkert séð eða haft spurnir af, ég held til dæmis að Karitas og Anna hafi flust ungar erlendis.

[Salvör Kristjana Gissurardóttir, 22.3.2020 kl. 08:35]

Já Þorsteinn, það er auðveldara fyrir  þá  sem erum bæði snertifælin og íþróttafælin og kunna best við sig í fámenni eða takast á við þessar breytingar. Ég flutti líka starfstöð mína inn á Internetið fyrir löngu síðan og hef undanfarin ár nánast unnið allt á netinu og haft samskipti við fólk þar. En núna verða miklu fleiri að gera þetta, sumir nauðbeygðir. Margir eru breytingafælnir og sumir vinna störf sem erfitt er að flytja inn í netheima.