Kínverjar í landakaupaham

Í blaðagreinum speglast núna hrifning varðandi  fyrirhuguð kaup kínversks ríkisbubba á íslenskri jörð, jörðinni Grímstöðum á Fjöllum sem nær yfir 30 þúsund hektara,  þar verði  margra tuga milljarða uppbygging  og fimm stjörnu hótel  byggð , þar verði umhverfistengd ferðaþjónusta.   Össur utanríkisráðherra  sem sparaði ekki stóryrðin í útrásinni  og sá gróðann bara detta ofan á okkur rétt áður en þjóðin varð gjaldþrota og Icesave og ástarbréfafarg bankanna skall á  okkur(sjá t.d. hérna í október 2007) er mjög hrifinn, hann segist fagna erlendri fjárfestingu og uppbyggingu í ferðaþjónustu (halló Össur, það er verið að tala um JARÐAKAUP KÍNVERSKRA AÐILA, það sama og er að gerast út um allar álfur).

Það má vel vera að fyrirtækið Zhongkun Group sé eingöngu fyrirtæki í ferðaþjónustu sem hefur enga hulda stjórnmálahagsmuni eða samtvinnun við stefnu kínverskra stjórnvalda  þegar það kaupir jarðir á Íslandi en það er satt að segja frekar ósennilegt. Það hefur ekki farið fram hjá neinum að það eru ákaflega mikil umsvif kínverska sendiráðsins hérna og þetta fyrirtæki Zhongkun Group hefur fyrir ári síðan stofnað sjóð fyrir menningarsamskipti Íslands og Kína. Það þarf enga sérstaka ófreskigáfu til að líta á það sem lið í almannatengslum fyrir fyrirhuguð uppkaup hérlendis.

Í Kína er allt land í opinberri eigu eða eigu samyrkjufélaga, þeir sem yrkja landið hafa bara afnotarétt af því og geta verið reknir í burtu hvenær sem stjórnvöldum þóknast. Þannig voru milljónir manna reknir frá heimkynnum sínum þegar Þriggja gljúfra stíflan var byggð og nú stendur til að reka  2.8 milljónir manna úr heimkynnum sínum í Shaanxi héraði í Kína.  Það er sagt vera til að bjarga íbúum þar úr sárri neyð en það getur vel verið að hagsmunir námafyrirtækja skipti hér líka máli (sjá þetta blogg China´s Largest Land Grab ).   Útlendingar geta alls ekki keypt land í Kína, Kínverjar geta ekki sjálfir keypt land í Kína. En kínversk fyrirtæki, handbendi kínverskra stjórnvalda, handbendi til að tryggja Kína yfirráð yfir auðlindum og aðföngum til framleiðslu fara nú  með brugðnum brandi  yfir mörg lönd, ekki síst þar sem regluverk er veikt og engin gætir að hagsmunum þarlends almennings, ekki síst þar sem bæði stjórnvöld og fjármálakerfi er spillt.

Í lögum margra ríkja eru lagalegar hindranir á því að útlendingar eigi þar land.  Í sumum löndum t.d. Noregi eru strangar reglur varðandi bújarðir, um ábúðarskyldu og nytjar eigenda.  Margar fyrrum nýlenduþjóðir hafa verið í þeirri stöðu að allar helstu jarðeignir og framleiðslutæki voru í eigu fjarlægra aðila sem ekki einu sinni bjuggu á landareigninni heldur í eigu ríks fólks í fjarlægum löndum sem  sugu  til sín ágóðann af striti fólksins en lögðu ekkert til samfélagsins. Fátækir leiguliðar og  þrælar sem höfðu engar aðstæður til að bæta líf sitt  strituðu í fátækt fyrir ríka og fjarlæga landeigendur.

Núna er það sama að gerast á öðruvísi hátt. Nýlendukúgararnir og þrælahaldararnir koma núna fram undir merkjum hinar alþjóðlegu viðskiptahringekju, hringekju sem framleiðir pappíra og þyrlar þeim til og frá.  Núna eru grimmu landeigendurnir með ágóðaglampa í augum ekki nýlenduherrar gömlu nýlenduveldanna heldur stjórnendur alls konar vogunarsjóða sem eru flæktir saman í einhverri bendu þannig að enginn veit haus eða sporð á.  Ef til vill eru margir kaupendur jarðeigna og hráefnafyrirtækja í heiminum í dag kínversk stjórnvöld í gegnum alls konar fyrirtæki og fronta, og kannski er hugsunin á bak við kaupin sú að tryggja framtíðarhagsmuni Kína, hagsmuni sem við sjáum ekki alveg fyrir í dag.  Við vitum að í dag er háð stríð út af aðgangi að orku og auðlindum og við vitum að ríki nálægt okkur hafa ekki svifist neins til að tryggja aðang sinn og fundið sér svo einhverja réttlætingu seinna. Við vitum líka að á Norðurslóðum, í nágrenni Íslands eru miklar orkulindir og mikilvægar framtíðar siglingaleiðir.  Það má benda á að Kína er vaxandi herveldi og það er ekki víst að framtíðarstríð þess ríkis verði öll háð í Asíu.  Og Bandaríkjamenn taka svo sem alveg eftir landakaupum og aðstöðusamningum Kínverja þó að hernaðarumsvif Kínverja séu ekki áberandi þegar þeir kaupa upp land í Idaho og innan Bandaríkjanna og Evrópu:  

In the western hemisphere, China is relying largely on market forces and is not following up with its military. China is very aware that Brazil is America's backyard.
In Africa it's another story. China's quest to control resources is often followed up with military ties. This poses a challenge to the US, which has responded by stepping up its own military presence. 

En Íslendingar eru varnarlausir og grandalausir og sjá ekki hvað er að gerast.

Hér eru nokkrar slóðir um landakaup, sérstaklega landbúnaðarlands.

•  Outsourcing's third wave
• Fears of Chinese land grab as Beijing's billions buy up resources
•  China land grab in Africa
• Concerns as Chinese company looks to buy land
• Farmlandgrab
• China’s Interest in Farmland Makes Brazil Uneasy
• Meet The Millionaires And Billionaires Suddenly Buying Tons Of Land In Africa
• Land Rights
• Land Reform
• Who’s who in $4.4 trillion foreign farmland spending spree

Tugmilljarða fjárfesting á Fjöllum

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.8.2011 kl. 13:16]

Þeir hafa keypt allar jarðir í Ástralíu sem liggja að ám og vötnum og rækta hrísgrjón, og ástralir mega ekki einu sinni vökva garðinn hjá þér.  Svo það má fara varlega í að selja kínverjum eitt eða neitt.  Þar er ekki til nein manngæska eða slíkt.  Heldur púra business.

[Jenný Stefanía Jensdóttir, 25.8.2011 kl. 19:21]

Góð hugleiðing.

"Hyggst fjárfesta í grænni ferðamennsku og náttúruvernd" eitthvað á þessa leið hljómaði fréttin. 

Það getur vel verið að tortryggnin sé mann lifandi að drepa, en seint sé ég mig taka 18 holur á Grímsstöðum á Fjöllum.

Kína er með "agenda", hvikar hvergi frá því, og þetta er einn naglinn í þá brú!  Þó erlend fjárfesting sé knýjandi á Íslandi, þá þarf að kalla hlutina eins og þeir eru.   Thailendingar rækta góð hrísgrjón, þeir ráða engu um verðið því milliliðurinn og eigandinn; Kína, er frekur til fjárins. 

Eins og þeir segja hér í varfærnasta hagkerfi heims;  "If it sounds too good to be true, it probably is!"