Björn Bjarnason dómsmálaráðherra er lögfræðingur og eflaust miklu skólaðri í lögum og góðum stjórnsýsluhefðum heldur en ég. En er löglegt og siðlegt að birta tölvupósta frá nafngreindum mönnum á bloggsíðu dómsmálaráðherra? Þetta eru tölvupóstar sem hann hefur klárlega fengið sem æðsti embættismaður dómsmála á Íslandi. Ef þeir tölvupóstar sem Björn birtir eru birtir þar með samþykki og vitund þeirra sem þá sendu þá er auðvitað ekkert við það að athuga. Ef þetta væru færslur í opið athugasemdakerfi í bloggi þar sem notendum ætti að vera ljóst að athugasemdir eru opinberar þá er heldur ekkert við það að athuga.
En einkabréf sem ætla má að séu send frá einstaklingum til stjórnvalds, hversu ruddaleg og ógeðsleg sem þau eru hljóta að kalla á einhvers konar afgreiðslu og það er ekki eðlilegt að sú afgreiðsla sé fólgin í því að hengja bréfin upp á almannafæri bréfriturum til háðungar.
Nú er ég ekki að mæla bót svona skrifum og hótun í bréfum á alltaf að taka alvarlega. Fólk sem hefur orðað einhvers konar hótun er miklu líklegra til að framkvæma hana heldur er það fólk sem aldrei hefur klætt hótanir í búnað orðanna. Það er örugglega til einhvers konar verklagsreglur innan stjórnsýslu um hvernig fara eigi með svona rustaleg skrif.
Það er alveg ljóst að fólk sem skrifar svona eins og þessi dæmi sem tekin eru úr bréfunum er eitthvað á jaðrinum, þroskahamlað eða tæpt á geði og ekki fært um að setja sér nein mörk í skrifum og sennilega ekki heldur í breytni sinni í lífinu. Hamagangur í stjórnmálum virkar eins og segull á fólk sem eitthvað er að hjá og það er þekkt að fólk með geðraskanir eltir stjórnmálamenn og aðra sem eru áberandi á röndum með ofsóknum.
Ég hef alltaf talið að meginreglan sé sú að tölvupóstur sé ekki eitthvað sem er til opinberrar birtingar amk ef það er bréfritara til háðungar og vanvirðu. Ég held að þetta sé ein af siðareglum í Netheimum. Hins vegar getur komið upp sú staða að það verður að birta efni tölvubréfa til að færa sönnur á mál sitt.
þegar ég birti tölvubréf á bloggi og viðbrögð við því
Hér fylgir á eftir frásögn frá árinu 2002 en þá birti ég brot úr tveimur tölvubréfum á blogginu mínu og varð af því logandi umræða í bloggheimum. Annað bréfið var svær var bréfi sem ég fékk frá Brynjólfi Ægi Sævarssyni framkvæmdastjóra Stúdentaráðs. Hér er það blogg:
Lágmarkskröfur sem Brynjólfur Ægir gerir á bloggið mitt
Það er soldið gaman að lesa svarhala (athugasemdir) með því bloggi núna. Svanson sjálfur sem er núna öflugur og ráðsettur eyjabloggari skrifar þar þessi orð:
"Hvaða djöfuls rugl er þetta? Að birta tölvupóst opinberlega. Algjörlega á forsendum sem þú gefur þér sjálf. Póst sem var greinilega ekki ætlað að koma fyrir almenningssjónir!
Auk get ég ekki séð að blogg þitt komi málefnalegum umræðum og rökstuðningi nokkurn skapaðan hlut við. Nafn Brynjólfs er miðpunktur í fyrirsögninni. Það kemur fram í nánast hverri einustu málsgrein. Lokaorðin snúa eingöngu að honum.
Auk þess er bætt við sleggjudómum um kvenfyrirlitningu og kvenhatur? Þessar fullyrðingar eru hvergi rökstuddar á nokkurn hátt, heldur bara slengt fram.
Þú ert að taka tölvupóst, sem er einkabréf, en ekki blogg, og birta úr því valdar málsgreinar. Og tilgangurinn virðist eingöngu sá að koma höggi á nafngreindan einstakling.
Þetta blogg er þér engan veginn til sóma. Og því síður innlegg í málefnalegar umræður"
Ætli Svanson tapi sér ekki í æsingi núna þegar dómsmálaráðherra er farinn að birta tölvupóstinn sinn.
Annrs rifjaði ég nú upp aftur aftur svar mitt til Svanson á sínum tíma en ég segi.
Svar til Guðmundar:
Þetta blogg mitt er ekki partur af málefnalegri umræðu og snýst ekki um kvenréttindamál almennt eða hvaða afstöðu Stúdentaráð hefur heldur um það hvernig viðbrögð ákveðins einstaklings sem mér barst í tölvupósti komu mér fyrir sjónir.
Ég hugleiddi mjög gaumgæfilega hvort þetta væri einkabréf og hvort ég væri að brjóta einhverjar siðareglur með að vitna orðrétt í það. Mitt mat var að svo væri ekki. Þetta var nokkurs konar svarbréf við erindi sem ég sendi til stofnunar á vegum stúdenta (reyndar á einstaklinga sem voru í forsvari fyrir þær stofnanir) daginn áður.
Ég reyndi eins og ég gat að snúa ekki út úr orðum sem voru í bréfinu og gætti þess að oftúlka ekki eða rangherma hluti upp á viðkomandi. Mér þykir miður ef það virkar þannig.
Ástæðan fyrir að nafn viðkomandi kemur svona oft fram í blogginu er að mér er mjög umfram um að það sjáist að ég er bara að tala um þennan Brynjólf Ægi og þetta bréf, mér þótti miður að hafa óvart ruglast á honum og öðrum Brynjólfi í fyrradag.
Orðalag mitt um kvenfyrirlitningu og kvenhatur vísar ekki eingöngu til þeirra málsgreina sem ég tek úr bréfinu.
Ég nota bloggið til að hugsa upphátt og þetta blogg endurspeglar hugsanir mínar og hverjir mér fannst áherslupunktarnir vera í bréfi Brynjólfs Ægis.
Ég er líka að prófa hvernig blogg virkar í umræðu um þjóðfélagsmál og þessi athugasemd mín við athugasemd við blogg sem fjallar um tölvupóst sem fjallar um blogg sem fjallar um... er þáttur í þeirri tilraun.
Blogg virkar bara nokkuð vel.
Salvör | Homepage | 11.20.02 - 10:08 am |
Svanson var nú ekki af baki dottinn og hélt áfram að þrasa og sagði:
Mér finnast þær forsendur sem þú gefur þér fyrir heimildinni til birtingar vera í meira lagi hæpnar!
Og ég myndi gjarnan vilja fá nánari skýringar á athugasemdunum um kvenfyrirlitningu. Það mætti segja það sama um þær og þú segir um komment Brynjólfs.
Og ein spurning að lokum. Er það sjálfgefið að Brynjólfur sé að gera einhverjar kröfur á bloggið þitt. Ég get ekki séð af ummælum hans að hann sé endilega að gera það. Eru kröfur um ígrundun og rökstuðning ekki sjálfsagðar og eðlilegar í allri opinberri umræðu. Líka bloggum. Af hverju er það sjálfgefið að orð Brynjólfs feli í sér einhvers konar ritskoðun á blogginu þínu?
Svansson | Homepage | 11.20.02 - 10:37 am |
Binni sagði:
Þetta mátti sjá fyrir: Umræðan tók u-beygju og snýst nú aðeins um það hvort bréf Brynjólfs Ægis mátti koma fyrir almenningssjónir.
Er tölvupósti almennt ekki ætlað að koma fyrir almenningssjónir? Eða á það kannski eingöngu við þegar embættismenn ákveða að vera "persónulegir" en ekki "málefnalegir"? Frkv.stjóri Stúdentaráðs hefði mátt vera nógu vel að sér, til þess að átta sig á því, að hin "ómálefnalega" Salvör gerði eitthvað af sleggjudómum hans að umtalsefni í "opnu bréfi" sínu á blogginu. Það er varla hægt að telja henni það til hnjóðs.
Er nokkuð í þessu bréfi sem höfundurinn kærir sig ekki um að standa við?
Binni | Homepage | 11.20.02 - 11:50 am | #
Brynjólfur Sævarsson sem ég birti tölvupóstinn frá setti svo upp sérstakan málsvarnarvef með miklum skjölum og birti sjálfur sinn tölvupóst til mín:
Upphaflegu viðbrögðin voru vegna tilkynningar þinnar til starfsmanna Háskólans. Þar hefur farið fram umræða af miklum hita um jafnréttismál og allir aðilar hafa reynt að halda henni á málefnalegum nótum. Þessvegna fannst okkur "bull og gjamm" - eins og þú orðar það sjálf - ekki eiga heima þar, frekar en öðrum, þetta var því ekki vegna skrifa á bloggið þitt. Það þarf að liggja ljóst fyrir.
Mér til málsvarnar, vegna ásakana Salvarar um kvenfyrirlitningu, hef ég sett umrædd bréf eru birt í heild sinni til að fólk geti tekið afstöðu á forsendum alls sem fyrir liggur. Tengillinn er hér á "homepage" linknum hér að neðan.
Tek líka fram að þetta er ekki tengt neinni pólitík eins og Sverrir og Guðmundur ræða hér að ofan. Upphaflega tjá tveir starfsmenn Stúdentablaðsins sig um málið en eftir það snýr það aðeins að persónu minni.
Brynjólfur Ægir Sævarsson | Homepage | 11.20.02 - 12:01 pm | #
Ennþá hélt Svanson áfram að þrasa og þrasa út af birtingu á tölvupóstinum. Hvað maðurinn gat þrasað mikið, aumingja Björn Bjarnason þegar Svanson byrjar að þrasa út af tölvupóstbirtingum hans, þær eru nú sýnu alvarlegri. Svanson sagði árið 2002 í þriðja svarhalanum við bloggið mitt:
Fullyrðing Binna um að umræðan snúist eingöngu um birtinguna er ekki rétt. Ég spurði áðan hvort það væri sjálfgefið að B.Æ.S. væri að gera kröfur á blogg Salvarar. Sú spurning snýst augljóslega um efni bréfsins en ekki birtinguna. Hins vegar hefur þeirri spurningu ekki verið svarað.
Tölvupósti er almennt ekki ætlað að koma fyrir almenningssjónir. Nema með leyfi sendanda.
Og mér finnst það frekar merkileg skoðun, að af því Salvör sé "ómálefnaleg" sé það sjálfgefið að ekki sé hægt að treysta því að hún birti ekki tölvupóst. Fólk eigi að geta gengið að því sem vísu.
Hvernig er það. Ef e-r er gagnrýndur á bloggi, má hann þá ekki láta sitt álit í ljós við bloggarann. Og þar með sé málinu lokið. Á bloggari rétt á því að birta öll viðbrögð sem hann fær? Ég held ekki.
Ef B.Æ.S. hefði hringt í Salvöru og sagt sína skoðun, frekar en senda mail, hefði hún þá mátt taka símtalið upp og setja mp3 á bloggið sitt. Án leyfis? Ég held ekki.
Ég get ekki talað fyrir munn höfundar. En mér finnst ólíklegt hann sé sammála matreiðslu Salvarar á ummælum sínum. Og ég efast líka um hann leggi sömu merkingu í þau og t.d. Salvör, Binni, Guðrún Vala og Hilma.
Svansson | Homepage | 11.20.02 - 12:22 pm |
Brynjólfur Ægir Sævarsson hélt áfram að leika píslarvott úr af ægilegu tölvupóstbirtingu minni. Brynjólfur Ægir sagði:
Svona til fróðleiks:
Reyndar var fyrirvari í presónulega tölvubréfi mínu til Salvarar, um að það væri eingöngu ætlað þeim sem það var stílað á. Hins vegar eru þar engin leyndarmál og þar er ekkert sem ég stend ekki fyllilega við. Hins vegar eru túlkanir Salvarar á því í besta falli misskilningur, bréfið er því í heild sinni á þessari slóð: http://www.hi.is/~baes/bref191102.htm
Allt málið er svo rakið á www.hi.is/~baes
Það skiptir því ekki máli hvort bréfið var til opinberrar birtingar (ég ætlaðist alls ekki til að það yrði birt því ég hef engan áhuga á svona opinberum rifrildum).
Það skiptir heldur ekki máli hvort ég er framkvæmdastjóri Stúdentaráðs eða ekki. Málið snýst um Stúdentablaðið og gagnrýni á það.
Brynjólfur Ægir Sævarsson | Homepage | 11.20.02 - 12:46 pm | #
Svo skrifaði Brynjólfur Ægir áfram:
Annað sem ég vil árétta:
Ég hef ekkert með efnisval í Stúdentablaðið að gera, aðeins ritstjórinn. Salvör hefur heldur ekki sent mér beiðni um að fá efni birt í blaðinu. Ég hef því ekki svarað þessari beiðni hennar og hef ekkert með ákvörðun um það að gera. Bréfið sem ég í gær er því aðeins mín persónulega skýring á málinu, en ekki höfnun á birtingu í krafti starfs míns eða fyrir hönd blaðsins.
Ég bið fólk því aðeins að lesa það úr bréfinu sem þar stendur.
Brynjólfur Ægir Sævarsson | Homepage | 11.20.02 - 1:27 pm | #
Ágúst (semsagt.net) blandaði sér í einkabréfsumræðuna. Hann var á móti mér eins og flestir sem tjáðu sig á þeim tíma:
Ég er búinn að renna yfir þessi skrif. Einsog þetta lítur út fyrir mig, þá virkar gagnrýni Salvarar illa, þar sem hún virðist afskrifa alveg umræðuna sem slíka. Þannig les ég þetta a.m.k. Salvör segir (einsog ég skil hana) þetta er bull og vitleysa í Albertínu. Rökin sem Salvör kemur með á móti... þau finnst mér skorta.
Þetta með tölvupóst BÆS, þá er það staðreynd, að þeir sem eru í "opinberu embætti" mega búast við því að í þeirra skrif sé vitnað. Þannig er það, hvort sem manni líkar það betur eða verr. Ég get ekki séð að bréfið sem BÆS sendir falli undir "einkabréfs"-friðhelgina. Það er allavega hægt að færa rök fyrir því að það geri það ekki. BÆS bregst hinsvegar rétt við með að birta bréfið í heild sinni. Ég las það og ég sé ekki kvenfyrirlitninguna sem skín (ekki) í gegn um það. Kannski er ég bara karlremba í afneitun, hver veit.
Sjálfum finnst mér þessi umræða mjög áhugaverð og það væri miklu skemmtilegra að sjá fólk eyða öllu þessu púðri í að bæla í kyn&menntun-umræðuna. Þá er ég ekki bara að tala um háskólamenntun, því við þurfum að líta lengra en það. Lengi býr að fyrstu gerð, hvað er að gerast í grunnskólunum og framhaldsskólunum. Er verið að gera rétta hluti þar? etc.
ps. Mér finnst skondið þetta "bias" comment Sverris hér að ofan. Mér finnst líka skemmtilegt að sjá hvernig Svansson.net dúkkar upp allsstaðar þar sem er einhver hasar á netinu.
Ágúst | Homepage | 11.20.02 - 8:07 pm | #
Svo skrifaði ég annað blogg:
Það sljákkaði samt ekkert í mér, ég skrifaði stríðsblogg um Eggert Þór Aðalsteinsson sem þá var ritstjóri Stúdentablaðsins og vildi ekkert efni frá mér í það eðla blað:
Það kallaði náttúrulega á meiri umræðu um tölvupóstabirtingar miklu og alvarlegu, Arnar Arinbjarnar (einn af fyrstu íslensku bloggurunum) skrifaði með alvöruþunga:
Ég var bloggari fyrir ekki svo löngu síðan og var búinn að vera nokkuð lengi í bransanum þá, og á þeim tíma lærði ég mjög fljótlega að birta ekki persónulegan tölvupóst til mín á heimasíðunni án þess að fá leyfi fyrst. Ástæðan fyrir því er sú að einkabréf eru ekki opinber bréf fyrir utan ókurteisina.
Nú stundar þú það að birta tölvupóst sem þú færð á síðunni þinni og mig langaði að forvitnast hvort það væri almennt með leyfi eða án leyfis?
Langaði bara að forvitnast um þetta, þetta tengist ekkert þessari umræðu sem er í gangi á síðunni. Þetta er þá aðallega forvitni áhugamanns um blogg og þróun þess
Arnar Arinbjarnarson | Homepage | 11.27.02 - 8:40 am | #
Ég hélt uppi málsvörn um tölvupóstbirtingar mínar:
Bjarni Rúnar tjáði sig líka og kallaði málflutning minn frekjulæti:
Ef ég á að segja alveg eins og er, þá held að baráttugleðin sé að hlaupa með þig í gönur hérna. Svona frekjulæti eru ekki til þess fallin að auka samúð með málstaðnum þínum.
Bjarni Rúnar | Homepage | 11.27.02 - 9:43 am | #
Már studdi hins vegar tölvupóstbirtinguna og sagði:
Hæ Salvör.
Ég styð þig enn í þessum tölvupóstbirtingar pælingum þínum. Það eru allt of margir að líta á tölvupóst eins og leynileg trúnaðarskjöl í stað þess að horfa á tölvupóst samskipti sem "samræður".
Svanson tjáði sig aftur um seinni tölvupóstbirtinguna:
Ég hef áður gagnrýnt birtingu Salvarar á Tölvupósti. Mér finnst þessi birting síður gagnrýnisefni en sá fyrri. Það er mikið til í því að þarna er um að ræða afgreiðslu á erindi.
Svansson | Homepage | 11.27.02 - 10:28 am | #
Það er nú næstum sex ár síðan þessi umræða var á blogginu mínu. Ég held að hún hafi átt sinn þátt í að kveikja þá femínisku umræðu sem hefur logað í íslenskum netheimum síðustu sex ár. Ég var eini íslenski femínistinn sem tjáði sig þá um femínisk málefni, reyndar voru miklu færri að lesa og fylgjast með bloggi þá en núna.
Það var mikið skammast yfir tölvupóstbirtingum mínum fyrir sex árum. Ég het fólk til að bera það saman við birtingar á tölvupósti til dómsmálaráðherra, tölvupósti til fulltrúa stjórnvalds frá ruddalegu og ofbeldisfullu fólki sem virðist ekki ganga heilt til skógar.
p.s.
það væri kannski sniðugt að efna til samskota til að gefa hinum nafngreinda skrifara Arnóri Jónssyni stafsetningarleiðréttingarforrit. Arnór skrifari orðar hlutina:
Góðan dagin björn gerðu þjóðini greiða og skjótu þig svo við hin getum lifað lifinu þu ert ein stæðst hálfiti Islands
Það er agalegt að hann viti ekki hvað eru mörg N í þjóðinni og kunni ekki að beygja sögnina að skjóta. Ég ætla bara vona að hann hafi ekki líka klikkað á gæsalöppum. En það á kannski ekki að gefa út skotleyfi á alla vitleysinga þó þeir kunni ekki að munda stílvopn og skjóta með orðum. Það er nú ekki beitt að kalla andstæðing sinn hálfita.
Til gamans renndi ég þessum mergjaða texta Arnórs gegnum þýðingavélina tungutorg.is
Svona skilar vélþýðandinn þessu á dönsku:
"Goddag bjørn sket þjóðiinn greiður og snarligt du så ved hinn kan levet þa lifi pirret ene stæðst hálfit Island "
Svona útleggst þetta á ensku:
"Good morning bear happened þjóðiinn expeditious and quick you so at the others can lived viva of þa irritated alone stæðst hálfit of Island"
Mér sýnist á þessu að tjáningarvandamál Arnórs verði ekki leyst með vélrænum þýðingum.
Athugasemdir
Sæl Salvör.
Þetta er fróðleg umræða. Ekki síst þar sem allar skilgreiningar á einkamálum og ekki síst höfundaréttarvörðu efni eru í mikilli óvissu með tilkomu netbyltingarinnar.
Ég stóð alltaf í þeim skilningi að bréf væri eign þess sem væri viðtakandi. Honum væri nokkuð frjálst að gera það sem hann ákvæði að gera við bréfið og sendandi yrði að gera sér grein fyrir því.
Að senda líflátshótanir og óhróður er ósvinna. Viðtakandi getur brugðist á tvennan máta til að svara fyrir sig: Kært slíkar bréfsendingar eða birt óhroðann sem sendur er. Það er hans að velja og sendandi slíks bréfs felur honum það vald.
Skúli (IP-tala skráð) 25.4.2008 kl. 00:24
Þverrifukostnaður Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar virðist fara stöðugt hækkandi þessa dagana. Greinilegt er að fólk verður því að fara að passa sig meira á því sem sagt er og hvað er skrifað.
BB má þó eiga það að hann bregst umsvifalaust við þeim bréfaskrifum sem honum eru send, sem er flott mál, en annars er mín reynsla sú af stjórnvöldum að þau hreinlega svara ekki þeim fyrirspurnum sem til þeirra eru send, þvert á öll lög sem stjórnsýslunni er gert að starfa eftir.
En þar sem BB er löglærður maður, þá hlýtur hann að vita hvað hann er að gera?
Kjartan Pétur Sigurðsson, 25.4.2008 kl. 08:35
Það virðist vera misskilningur í gangi hvað þetta mál varðar, að um hótanir sé að ræða. Hvatning um að maður ætti að fyrirfara sér er hvorki hótun né hvatning til refsiverðs verknaðar, enda er sjálfsvíg eða tilraun til sjálfsvígs ekki refsivert skv. íslenskum lögum.
Annar póstur sem dómsmálaráðherra birti varðar einlægar óskir um að hann fái kvalafullan sjúkdóm og deyji. Þetta er heldur ekki hótun, heldur kallast þetta bölbænir.
Arngrímur (IP-tala skráð) 25.4.2008 kl. 10:55
Það er nú almennt held ég í skilmálum netsamskiptafyrirtækja eitthvað um tölvupóst og birtinga, þetta er nú almennt netiquette. Sjá hins vegar lög hér http://www.pta.is/displayer.asp?cat_id=100
En burtséð frá því að það passar ekki við þær siðareglur og umgengisreglur sem ég þekki að birta svona tölvupóst þá vil ég benda á að í þessu tilviki er tölvupósturinn sendur til stjórnvalds.
Þetta eru vissulega bölbænir og sendendum til mikillar minnkunar og hneisu. En er rétt og eðlilegt að birta svona upplýs með kennitölu á vefsetri dómsmálaráðherra.
Allir ættu að fara í naflaskoðun og skoða hvernig það er á þeirra starfsvettvangi. Við þurfum öll að glíma við erfiða einstaklinga, stundum einstaklinga sem eru ekki heilir á geði. Ef ég eða einhver sem starfar í skólamálum yrði fyrir því að nemandi ógnaði mér og sendi mér bréf með viðbjóðslegum bölbænum og óhróðri um mína persónu, væri það þá eðlilegt hjá mér að ég myndi birta slík bréf á blogginu mínu þannig að ég auglýsti fyrir alþjóð skrýtin og óeðlileg bréf frá viðkomandi. Ég get svarað því að mér mundi finnast mjög ófagmannlegt að birta slíkan póst. Hins vegar er eðlilegt að vísa honum áfram annað hvort innan stofnunar til þeirra aðila sem eiga að taka á svona málum.
Salvör Kristjana Gissurardóttir, 25.4.2008 kl. 11:17
Meginreglan er sem sagt sú. Þó aðrir hegði sér eins og fífl og skrímsli þá ætti maður sjálfur aldrei að missa sjónar á því hvað er eðlileg og siðleg vinnubrögð. Sérstaklega verða allir sem eru í þjónustu ríkisins og fá send erindi vegna starfa sinna (bölbænabréf er nú ein tegund af frekar óskýrum og illa orðuðu erindi. Beiðni til ráðherra um að hann eigi að skjóta sig er nú eiginlega eitthvað sem á að fara strax til lögreglu). Eðlileg afgreiðsla á svona bréfi væri að svara því og upplýsa sendanda um að hann hafi (sennilega) brotið lög með orðfæri sínu og hótunum og bréfið verði sent í viðeigandi farveg.
Salvör Kristjana Gissurardóttir, 25.4.2008 kl. 11:23
Sæl Salbjörg
Fróðleg lesning og gaman að þú skildir taka mál þetta upp.
kveðja
Björn Gunnarsson (IP-tala skráð) 25.4.2008 kl. 11:54
Væntanlega hefur Björn fengið þessi skeyti í persónulegt netfang sitt, bjorn@centrum.is, sem gefið er m.a. upp á heimasíðu hans Bjorn.is. Þessi skeyti voru annars æði persónuleg svo ekki sé meira sagt og geta vart talizt varða einhver stjórnsýsluleg atriði.
Hjörtur J. Guðmundsson, 25.4.2008 kl. 12:45
Salvör, öll skrif/erindi til stjórnvalds teljast opinber. Hafi þessir póstar verið sendir á Björn sem dómsmálaráðherra, þá gilda upplýsingalög um póstana. Það er því ekki verið að brjóta neinn rétt nema þau falli undir þær reglur laga sem varða trúnað. Það er ekki hægt að skilja það á þeim póstum sem Björn birti að þar fari efni sem falli undir trúnaðarreglu (það er oftast málefni barna og unglinga og atriði er varða heilsufar). Hafi þeir verið sendir á hann persónulega, þá er honum í sjálfsvald sett hvort hann birtir þá meðan sendandinn biður ekki um trúnað. Ég læt t.d. nær alltaf fylgja "undirskrift" með þeim tölvupósti sem ég sendi, þar sem ég bendi á að innihald póstsins sé eingöngu ætlaður ætluðum viðtakanda og hann megi ekki birta eða áframsenda nema með mínu samþykki. Ég er ekki viss um að þeir sem sendu Birni póstana, hafi gætt sömu varkárni.
Marinó G. Njálsson, 25.4.2008 kl. 17:52
Marínó: Þeir sem sendu Birni Bjarnasyni þessa pósta eru afar ólíklegir til að vita almennt um starfshætti í stjórnsýslu.Orðalag þessara pósta ber með sér að hér skrifa vöntunarmenn. Þeir verða sér til minnkunnar með þessum skrifum. En það er samt ekki þannig að siðlegt sé að hengja draslskrif þeirra upp á almannafæri þeim til háðungar.
Annars er svolítið gaman að bera saman lönd. Í sumum löndum, sérstaklega löndum þar sem mikið hefð er fyrir ofbeldi og ofsóknum frá opinberum aðilum, ekki síst á stríðstímum, þá er mikil andstaða með öllu eftirliti með þegnunum og útlendingar skilja margir hverjir ekki okkar notkun á kennitölum og hve frjálslega við förum með birtingu persónugreinanlegra gagna. Ég held að þeir yrðu nú ennþá meira forviða ef þeir vissu að dómsmálaráðherra í ríki okkar skrifaði blogg um þá sem senda honum skammarbréf/bölbænir og þar birti hann kennitölur þeirra sem skrifuðu.
Salvör Kristjana Gissurardóttir, 25.4.2008 kl. 18:22
Salvör, ég býst við að það sé með Björn, eins og mörg okkar sem skrifum á bloggið alls konar vitleysu, að við höfum þörf fyrir meiri athygli en við njótum dags daglega. Mín skoðun er að það sé ekki viðeigandi að ráðherrar tjái sig á bloggi líkt og Björn og Össur gera, en þetta er þeirra val. Ég reyni, t.d., að sneyða alveg hjá því að taka þátt í umræðu sem snúa að mínu sérsviði, nema til að veita upplýsingar eða faglega skoðun.
Varðandi þetta með kennitöluna, þá er hún nú kapituli út af fyrir sig og er raunar sorglegt hvernig komið er fyrir henni. Upptaka hennar var ekki nauðsynleg og hin frjálslega notkun hennar er alveg út í hött.
Marinó G. Njálsson, 25.4.2008 kl. 20:14
Salvör.
Mér finnst sem þú sért ekki endilega að ræða hvort viðtakanda sóðabréfs sé heimilt sé að birta það á netinu heldur hvort ráðherra sé slíkt heimilt umfram öðrum þegnum þessa lands. Hér ertu komin inn á lögfræðilegt skilgreiningaratriði þar sem opinberum starfsmönnum og pólitíkusum er oft gert að sætta sig við opinbert skítkast stöðu sinnar vegna. Ef ég man rétt þá hafa tilraunir sumra embættismanna til að sækja menn til saka fyrir dylgjur og aðdróttanir fallið í grýttan jarðveg hjá dómstólum.
Fyrrum fréttaritari Ríkisútvarpsins á Suðurlandi var látinn hætta störfum eftir að hann lét óviðeigandi skrif birtast á einkabloggsíðu sinni. Hér er hins vegar annað á ferð. Ráðherrann birtir bréf á persónulegri heimasíðu sinni. Sem viðtakandi þess sé ég ekki annað en hann hafi til þess fullan rétt. Hitt er annað að hann hefur líklega engar sannanir fyrir því að undirrituð nöfn séu í raun og veru rétt og sönn. Hafi bréfritarar gefið upp röng nöfn er dómsmálaráðherra í verulega slæmum málum. Þá verður ekki annað séð en hann sé að rógbera saklausan aðila. Birting nafna með svona bréfum verður því að gera með gát - ef menn á annað borð ætla sér að gera það.
Skúli (IP-tala skráð) 26.4.2008 kl. 14:53
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.