Háskólar á fleygiferð

Ég var að sjá í þessari ræðu Einars Guðfinnssonar sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra að ákvörðun hefur verið tekin um að  landbúnaðarháskólarnir flytjist undir menntamálaráðuneytið. Það er skynsamlegt og vonandi stuðlar það að meiri samvinnu og hugsanlegum samruna síðar meir milli  landbúnaðarskóla og annarra  háskólaskóla.

Það er mikið að gerast í háskólaumhverfi á Íslandi  akkúrat núna og á næstunni.

Heimamenn í öllum landhlutum leggja kapp á að það rísi öflugt háskólasetur á þeirra heimaslóð og Kennaraháskólinn mun formlega sameinast Háskóla Íslands á næsta ári. Núna var verið að taka fyrstu sköflustunguna að nýbyggingasvæði Háskóla Reykjavíkur í Öskjuhlíðinni. Í framtíðinni verður mikil þekkingarnýlenda í Vatnsmýrinni þar sem  háskólarnir tveir Háskóli Íslands og Háskóli Reykjavíkur ná yfir heljarmikið flæmi.  Svo er verið að setja upp háskólasetur á gamla varnarsvæðinu og akademíu í Keflavík og Biföst hefur vaxið mjög á undanförnum árum.

Skipulagsbreytingarnar á háskólum endurspegla þær samfélagsbreytingar sem núna ganga yfir, uppstokkun á háskólum þar sem þeir sundrast og sameinast á víxl er ekki bundin við Ísland, þetta er þróun sem við sjáum verða alls staðar í nálægum löndum Vesturlanda. Þetta er ennþá ein birtingarmynd þeirra  breytingatíma sem við erum að ganga í gegnum þar sem lykillinn að velgengni er þekkingin og sum þekking og færni verður úrelt áður en varði. 

Það er gaman að spá í söguna og framtíðina, spá í hvort þessar skipulagsbreytingar á háskólastiginu hafi áhrif í sjálfu sér eða hvort þær eru hluti af óhjákvæmilegri þróun, hvort að vinnubrögðin hafi ekki fyrst breyst og svo sé meira svona formlegt atriði að breyta opinberri formgerð og staðsetningu stofnunar í skipuritinu.